Ocena:

Recenzje książki „Mud, Blood and Poppycock” autorstwa Gordona Corrigana w dużej mierze chwalą ją za dobrze zbadane i alternatywne spojrzenie na I wojnę światową, kwestionując liczne mity i popularne opinie na temat konfliktu. Podczas gdy wielu czytelników docenia prosty styl pisania Corrigana, humor i wykorzystanie danych do poparcia jego argumentów, niektórzy krytykują go za stronniczość, brak emocjonalnej głębi i potencjalne nieścisłości.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i przedstawia kontrnarrację do powszechnych mitów na temat I wojny światowej
⬤ humorystyczny styl pisania
⬤ zapewnia wiele momentów „nie wiedziałem, że”
⬤ angażuje czytelników ze świeżym spojrzeniem na historię wojskowości
⬤ zachęca do krytycznego myślenia i refleksji nad ustalonymi narracjami.
⬤ Postrzegana stronniczość w stosunku do brytyjskiej armii i konkretnych generałów
⬤ brak emocjonalnej głębi
⬤ niektóre argumenty uważane za nie do utrzymania przez niektórych czytelników
⬤ nieścisłości zauważone przez krytyków
⬤ może nie być przekonująca dla tych, którzy nie zgadzają się z jej założeniami.
(na podstawie 108 opinii czytelników)
Mud, Blood and Poppycock: Britain and the Great War
Prawdziwa historia o tym, jak Wielka Brytania wygrała pierwszą wojnę światową.
Popularny obraz I wojny światowej to nadal BLACKADDER: niekompetentni generałowie wysyłający odważnych żołnierzy na śmierć. Alan Clark zacytował uwagę niemieckiego generała, że brytyjscy żołnierze byli "lwami prowadzonymi przez osły". Ale on to zmyślił.
Rzeczywiście, wiele ustalonych "faktów" na temat lat 1914-18 okazuje się być mitami utkanymi w latach 60. przez młodych historyków. Błyskotliwa, dowcipna historia Gordona Corrigana ujawnia, jak bardzo straciliśmy kontakt z żołnierzami z lat 1914-18. Oni po prostu nie rozpoznaliby sposobu, w jaki ich pokolenie jest przedstawiane w telewizji lub w powieściach Pata Barkera.
Przepełniona wytrawnym humorem książka ta obali wszystko, co wydawało ci się, że wiesz o Wielkiej Brytanii i I wojnie światowej. Gordon Corrigan ujawnia, w jaki sposób Brytyjczycy przyjęli technologię i opracowali broń i taktykę, aby przebić się przez okopy wroga.