Ocena:

Blue Skies to poruszająca powieść historyczna, której głównym bohaterem jest Glory Bea, jedenastoletnia dziewczynka zmagająca się z nieobecnością ojca po II wojnie światowej. Historia oddaje jej niezachwianą nadzieję na jego powrót i przedstawia tematy żałoby, rodziny, przyjaźni i odporności.
Zalety:Pisarka jest chwalona za swój urok i wciągający styl, a także żywą charakterystykę Glory Bea, która uosabia determinację i nadzieję. Książka wykorzystuje format epistolarny z lokalnymi aktualizacjami, które wzbogacają wrażenia z lektury. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię tej historii, jej historyczny kontekst i zrozumiały portret dzieciństwa. Narracja umiejętnie równoważy ciepłe momenty z tematami straty, dzięki czemu ma wpływ zarówno na młodych, jak i dorosłych czytelników.
Wady:Niektórzy dorośli czytelnicy uważali, że styl opowiadania jest bardzo ukierunkowany na młodszych odbiorców, co utrudniało im pełne połączenie. W kilku recenzjach wspomniano, że chociaż tematy żałoby i nadziei są dobrze poruszane, mogą nie współgrać w równym stopniu ze wszystkimi grupami wiekowymi.
(na podstawie 12 opinii czytelników)
Blue Skies
Dla fanów "Drogi do domu" Kate DiCamillo, ta wzruszająca powieść opowiada historię dziesięcioletniej Glory Bea, która przygotowuje się do cudu - powrotu ojca do domu.
Glory Bea Bennett wie, że cuda zdarzają się w Gladioli w Teksasie, liczącej 3421 mieszkańców. W końcu jej babcia - najlepsza swatka w całym hrabstwie - jest odpowiedzialna za trzydzieści dziewięć z nich.
Teraz Glory Bea sama potrzebuje cudu. Wojna skończyła się trzy lata temu, ale ojciec Glory Bea nigdy nie wrócił do domu z frontu we Francji. Glory Bea rozumie, co mówią mama, babcia i dziadek - że tata zginął jako bohater na plaży Omaha - ale w głębi serca wierzy, że tata wciąż tam jest.
Kiedy Gladiola Gazette donosi, że jeden z wagonów pociągu Merci Train (pociągu "dziękuję") - pociągu wypełnionego darami wdzięczności od narodu francuskiego - zatrzyma się w Gladioli, Bea po prostu wie, że tata będzie jego niespodziewanym ładunkiem. Ale cuda, podobnie jak ludzie, zawsze się zmieniają, aż w końcu odnajdują drogę do domu.