Bławatska o buddyzmie: Wywiady, listy i dokumenty

Oryginalny tytuł:

Blavatsky on Buddhism: Interviews, Letters, and Papers

Zawartość książki:

Helena Petrovna Blavatsky (1831-1891) współzałożycielka Towarzystwa Teozoficznego w 1875 roku i autorka głównych tekstów ruchu: Isis Unveiled (1877), The Secret Doctrine (1888), The Key to Theosophy (1889) i The Voice of the Silence (1889). Zainspirowała wielu artystów, w tym Aleksandra Skriabina, Wassily'ego Kandinsky'ego, Pieta Mondriana, Hilmę af Klint, Nicholasa Roericha i Maxa Beckmanna, a jej myśl odegrała decydującą rolę dla Rudolfa Steinera, George'a Gurdżijewa i tak wielu innych, że została nazwana "matką współczesnej duchowości" i "matką New Age".

Blavatsky on Buddhism przedstawia 31 wywiadów, listów i artykułów płodnej rosyjskiej autorki, które dokumentują rozwój jej znajomości z buddyzmem podczas jej najbardziej produktywnych kilkunastu lat (1877-1889). Jest to nie tylko wspaniały przykład XIX-wiecznej recepcji buddyzmu na Zachodzie, ale przypadek, który - ze względu na wyjątkowe bogactwo zachowanych źródeł - może być najlepiej udokumentowany.

Po założeniu Towarzystwa Teozoficznego w 1875 roku, Madame Blavatsky zaczęła ogłaszać w wywiadach prasowych i listach, że jest buddystką, a w 1880 roku stała się jedną z pierwszych osób z Zachodu, które przyjęły świeckie przykazania buddyjskie w świątyni na Sri Lance. Następnie twierdziła, że spędziła ponad siedem lat w Tybecie, studiując z adeptami ("mahatmami"), spadkobiercami ezoterycznej tradycji mądrości tak starożytnej, że nawet Gautama Budda był w niej szkolony.

Jako żarłoczna czytelniczka, Madame Blavatsky zgromadziła imponującą ilość informacji na temat największej religii Azji i wojowniczo broniła swojej idiosynkratycznej wizji buddyzmu i historii buddyzmu przed tymi samymi orientalistami, których książki intensywnie studiowała i z których obficie korzystała.

Urs App, znany historyk zachodniej recepcji buddyzmu i autor The Birth of Orientalism (2010) i The Cult of Emptiness (2012), zredagował ten tom i zidentyfikował w swoich licznych notatkach i komentarzach wiele źródeł wykorzystywanych przez Blavatsky w trakcie jej studiów.