Blacksmiths of Ilamba: A Social History of Labor at the Nova Oeiras Iron Foundry (Angola, 18th Century)
Niniejsze opracowanie analizuje powstanie odlewni żelaza w XVIII-wiecznej Angoli.
Był to owoc portugalskiego oświecenia, które zachęcało do inwestowania w produkcję, zwłaszcza żelaza, metalu niezbędnego do celów wojskowych i technologicznych. Plany te napotkały jednak opór afrykańskich kowali i założycieli, którzy odmówili nauki obcych technik i procesów pracy.
Kładąc nacisk na środkowoafrykańską agencję, książka podkreśla udane strategie historycznych aktorów, których badacze w dużej mierze ignorowali. Opierając się na szerokiej gamie źródeł z archiwów brazylijskich, portugalskich i angolskich, książka rekonstruuje, w jaki sposób Afrykanie zostali zabrani do pracy w odlewni i jak ważną rolę odegrali w rozwoju stosowanej tam formy produkcji. Podkreślając ciągłość afrykańskiej technologii i jakość produkowanego żelaza, przeciwstawia się interpretacjom projektu jako przykładu porażki portugalskiego oświecenia.
Analiza pokazuje obieg wiedzy na temat produkcji żelaza, ożywiając w ten sposób debaty, które zakładały, że transmisja wiedzy jest jednokierunkowa. Podkreśla również relacje między lokalnymi przywódcami politycznymi a rządem kolonialnym, a także wyjaśnia procesy, dzięki którym organizowano pracowników.