Black Is a Country: Rasa i niedokończona walka o demokrację

Opinie czytelników

Black Is a Country autorstwa Nikhila Pala Singha to kompleksowa i wnikliwa eksploracja czarnej myśli społecznej w XX wieku, obejmująca ważne postacie i ruchy, podkreślając jednocześnie trwające walki o wolność i równość. Podważa istniejące narracje na temat rasy i klasy, wzywając do ponownej oceny demokracji i dziedzictwa historycznego.

Książka jest chwalona za rygorystyczne i pełne pasji pisanie, oferujące świeże spojrzenie na czarną historię i myśl. Obejmuje szeroki zakres tematów związanych z czarnym aktywizmem i zastanawia się nad powiązaniami między różnymi ruchami społecznymi. Czytelnicy uważają ją za cenną dla pogłębienia ich zrozumienia czarnej historii, co czyni ją wartościowym dodatkiem do ich kolekcji.

Niektórym czytelnikom może wydać się mniej przystępna ze względu na jej akademicki charakter i gęste tematy, ponieważ zagłębia się ona w złożone argumenty historyczne i socjologiczne. Dodatkowo, nacisk na walkę o wolność może służyć jako otrzeźwiające przypomnienie o bieżących kwestiach, zamiast dostarczać optymistycznych rozwiązań.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black Is a Country: Race and the Unfinished Struggle for Democracy

Zawartość książki:

Pomimo czarnych osiągnięć we współczesnej Ameryce, koniec rasizmu nie jest jeszcze widoczny. Nikhil Pal Singh pyta, co stało się ze światowymi i radykalnymi wizjami równości, które ożywiały czarnych działaczy intelektualnych od W. E. B. Du Boisa w latach trzydziestych XX wieku do Martina Luthera Kinga Jr. w latach sześćdziesiątych XX wieku. Czyniąc to, konstruuje alternatywną historię praw obywatelskich w XX wieku, długą erę praw obywatelskich, w której radykalne nadzieje i globalne marzenia są uznawane za kluczowe dla historii czarnej walki.

To dzięki słowom i myślom kluczowych czarnych intelektualistów, takich jak Du Bois, Ralph Bunche, C. L. R. James, Richard Wright, Ralph Ellison, Langston Hughes i inni, a także aktywistów ruchu, takich jak Malcolm X i Czarne Pantery, pojawiły się i krążyły nowe, istotne idee. Ich najważniejszym osiągnięciem było stworzenie i utrzymanie tętniącej życiem czarnej sfery publicznej, szeroko krytykującej nierówności społeczne, polityczne i obywatelskie w USA.

Odnajdując rasizm ukryty w uniwersalizujących tonach reformatorskiego liberalizmu w kraju i globalnych imperatywów demokratycznych za granicą, rasowi radykałowie zrazili do siebie wielu, którzy postrzegali ich jako niebezpiecznych i separatystycznych. Niewielu chciało usłyszeć ich przesłanie wtedy, a nawet teraz, a jednak, jak twierdzi Singh, ich namiętny sceptycyzm co do ograniczeń amerykańskiej demokracji pozostaje tak samo niezbędny do znaczącej odbudowy równości rasowej i uniwersalnych ideałów politycznych dzisiaj, jak kiedykolwiek.