Black in Place: Przestrzenna estetyka rasy w postczekoladowym mieście

Opinie czytelników

Książka została doceniona za dogłębne badania i wnikliwą analizę istotną dla polityki i planowania. Została jednak skrytykowana za zbyt akademicki styl pisania, który niektórzy czytelnicy uznali za nużący i nieprzystępny.

⬤ Niesamowicie dobrze zbadana
⬤ niezbędna lektura dla studentów polityki i planowania
⬤ doskonała i wnikliwa w odniesieniu do obecnej dynamiki środowiskowej.

⬤ Zbyt akademicki styl pisania
⬤ pretensjonalny i nieprzystępny
⬤ trudny do czytania z nadmiarem żargonu i cytatów blokowych.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Black in Place: The Spatial Aesthetics of Race in a Post-Chocolate City

Zawartość książki:

Choć Waszyngton nadal często nazywany jest „Czekoladowym Miastem”, w ciągu ostatniej dekady przeszedł on znaczące zmiany demograficzne, polityczne i gospodarcze. Żadne miejsce w Waszyngtonie nie reprezentuje tej zmiany lepiej niż korytarz H Street.

W tej książce Brandi Thompson Summers dokumentuje przejście D. C. do kosmopolitycznej metropolii „postczekoladowej”, przedstawiając wykres rozwoju gospodarczego i rasowego H Street.

Czyniąc to, oferuje teoretyczne ramy dla zrozumienia, w jaki sposób czerń jest estetyzowana i wykorzystywana do organizowania krajobrazów i pozyskiwania kapitału. Summers koncentruje się na ciągłym znaczeniu czerni w miejscu takim jak stolica kraju, na tym, w jaki sposób czerń przyczynia się do naszego zrozumienia współczesnej urbanizacji oraz na tym, jak położyła ona ważne podwaliny pod to, jak uważano, że Czarni ludzie istnieją w miastach.

Summers analizuje również, w jaki sposób czarność - jako reprezentacja różnorodności - jest sprzedawana w celu sprzedaży postępowego, „fajnego” i autentycznego doświadczenia bycia w centrum miasta i poruszania się po nim. Wykorzystując połączenie obserwacji uczestniczącej, analizy wizualnej i medialnej, wywiadów i badań archiwalnych, Summers pokazuje, w jaki sposób czerń stała się cenioną i lukratywną estetyką, która często wyklucza czarnoskórych mieszkańców stolicy.