Ocena:
Ogólnie rzecz biorąc, zbiór poezji Liz Berry „Black Country” otrzymał wiele pochwał za żywe przedstawienie kultury, dialektu i osobistych tematów Black Country. Czytelnicy doceniają emocjonalną głębię i autentyczny liryczny styl wierszy, które są bogate w obrazy i zakorzenione w doświadczeniach autorki. Jednak niektórzy czytelnicy uznali niektóre elementy dialektu za trudne, ponieważ mogą one być trudne dla osób niezaznajomionych z lokalnym językiem.
Zalety:⬤ Angażująca i inspirująca poezja, która oddaje istotę Black Country.
⬤ Żywe użycie dialektu i obrazów, które rezonują z czytelnikami, zwłaszcza tymi zaznajomionymi z regionem.
⬤ Tematy rodziny, miłości, nostalgii i rozwoju osobistego.
⬤ Silne uznanie krytyków, w tym nagrody i pozytywne recenzje od znanych osobistości.
⬤ Mieszanka nostalgii i autentyczności, z emocjonalnymi doświadczeniami przekazywanymi przez wiersze.
⬤ Niektóre terminy dialektalne mogą być nieznane czytelnikom spoza Black Country, co może prowadzić do nieporozumień.
⬤ Kilku czytelników wspomniało, że niektóre wiersze były trudniejsze do zrozumienia niż inne.
⬤ Istnieją przypadki, w których dialekt lub konkretne odniesienia kulturowe mogą nie przemawiać do szerszej publiczności.
(na podstawie 61 opinii czytelników)
Wspaniała, krystaliczna debiutancka kolekcja wschodzącej gwiazdy Liz Berry.
W "Black Country" Liz Berry zabiera nas do domu: do Wrens Nest, Gosty Hill, Bilston, do lata, w którym po raz pierwszy nauczyła się rozmawiać z lasem, w którym ukryte są tajemnice. W wierszach Liz Berry pojawia się wiele postaci: Bone Orchard Wench, Lady Rotcatcher, Carmella "Ower Lady of the Hairdresser".
Ale jej wiersze przenoszą nas również do innych, odmiennych światów wyobraźni poetki: wspomnień i magii dzieciństwa, świtu dorosłości oraz mrocznych, słodkich tajemnic miłości i seksualności. Płonące energią i kolorem, żywe z porywającym opanowaniem języka, wiersze Liz Berry są transformujące, niemal magiczne: jej postacie są proteaniczne, jej oko niezwykłe, wszystkie zakorzenione w widokach i dźwiękach jej rodzinnego Black Country: "samogłoski żelazne jak paznokcie, spółgłoski, z których można lizać węgiel". To wyrazisty, pewny i niezapomniany debiut pełen zadziornych wierszy pełnych zachwytu i żarzącej się radości.
Oznacza pojawienie się świetlistego talentu w brytyjskiej poezji. "
