Bitwa pod Oriskany 1777: konflikt o dolinę Mohawk podczas amerykańskiej wojny o niepodległość

Opinie czytelników

Książka o bitwie pod Oriskany jest krytykowana za swoją zwięzłość i brak skupienia się na samej bitwie, omawiając ją na zaledwie 10 ze 100 stron. Większość treści odchodzi od omawiania innych bitew związanych z kampanią pod Saratogą, co prowadzi do rozczarowania czytelników, którzy oczekiwali dokładnego zbadania bitwy pod Oriskany. Autor jest opisywany jako nie zapewniający istotnego wglądu historycznego.

Zawiera bezpośrednie fragmenty podstawowych materiałów w dodatkach, które mogą służyć jako dobre referencje dla niektórych czytelników.

Bitwa jest omówiona w skrócie, słaba jakość pisania, nieścisłości historyczne, nieistotne treści skupiające się na innych bitwach i ogólne rozczarowanie dotyczące głębi i treści materiału.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Battle of Oriskany 1777: the Conflict for the Mohawk Valley During the American War of Independence

Zawartość książki:

Bitwa o Mohawk.

W całej historii było wiele bitew, ale niewiele z nich, poza tymi, które były doniosłe, przetrwało w zbiorowej pamięci. Bitwa pod Oriskany zostanie zapamiętana przez niektórych jako bohater klasycznej powieści (a następnie filmu) Waltera D. Edmondsa "Drums along the Mohawk". Jej historyczne znaczenie, będące tematem niniejszej książki, jest nie mniej interesujące. Stało się ono na przykład jednym z najkrwawszych starć stoczonych przez siły Stanów Zjednoczonych pod względem liczby ofiar poniesionych jako odsetek zaangażowanych, z ponad 50% zabitych lub rannych sił amerykańskich. Powszechnie uważa się również, że była to pierwsza okazja, w której amerykańska flaga narodowa powiewała w zwycięstwie nad polem konfliktu. Bitwa pod Oriskany rozegrała się 6 sierpnia 1777 r. podczas amerykańskiej wojny o niepodległość pomiędzy oddziałami milicji i Indian z doliny Mohawk, pod dowództwem Herkimera, które nacierały w kierunku Fortu Stanwix, by odciążyć go z oblężenia, a siłami brytyjskimi, których zadaniem było ich zablokowanie, dowodzonymi przez Barry'ego St. Legera. Siły St. Legera składały się z oddziałów Hanau i lojalistów wspieranych przez indiańskich sojuszników Irokezów. Siły Herkimera wpadły w zasadzkę zaledwie 10 mil od Stanwix w małej dolinie. Doszło do krwawego konfliktu, typowego dla głębokich lasów, w którym bohaterowie często strzelali do siebie z ukrycia lub walczyli wręcz.

Wynik był niejednoznaczny, ale prawdopodobnie taktycznie był korzystny dla Brytyjczyków, choć, co ważniejsze, strategicznie dla Amerykanów. To wydanie Leonaura korzysta z przeglądu kampanii z mapami autorstwa Henry'ego Carringtona. Dostępne w miękkiej i twardej oprawie z obwolutą.