Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Battle of Nashville: Recollections of Confederate and Union Soldiers
Konsekwencje bitwy pod Nashville, która miała miejsce w dniach 15-16 grudnia 1864 roku, wciąż są przedmiotem debat, ale jedno jest pewne: zwycięstwo Unii w tej bitwie stanowiło ważny punkt zwrotny w wojnie 1861 roku. Po przegraniu trzech bitew z rzędu, w tym Spring Hill (29 listopada) i Franklin (30 listopada), konfederacki generał John Bell Hood i jego wojska zostali zmuszeni do ucieczki na południe, pozostawiając niezwykle ważny region środkowego Tennessee w dużej mierze pod kontrolą Unii. Potęga Konfederacji w Teatrze Zachodnim została pokonana, bo jak głośno i dumnie ogłosili Jankesi, "zmiażdżyli kręgosłup rebelii", zwycięstwo, które pomogło doprowadzić do kapitulacji Lee w Appomattox zaledwie kilka miesięcy później.
Istnieją jednak poważne problemy z tym uproszczonym poglądem. Zwycięstwo Unii pod Nashville nie było "niezwykłym pokazem umiejętności wojskowych Północy", ani też porażka Konfederacji nie była "ilustracją niższości generałów Południa", jak nas uczono. Po pierwsze, Północ miała w Nashville 82 000 żołnierzy, a Południe zaledwie 20 000. Oprócz przewagi liczebnej cztery do jednego, Północ dysponowała nieograniczonymi funduszami, bronią, amunicją, odzieżą i żywnością, podczas gdy wielu ludzi Hooda głodowało, było bez płaszczy i boso.
Jeśli chodzi o tak zwaną "rebelię", prawicowe Południe ubóstwiało Unię i Konstytucję Stanów Zjednoczonych, ponieważ oba były w dużej mierze dziełem wczesnych południowych konserwatystów, takich jak George Washington, James Madison, Thomas Jefferson i George Mason. Dlatego Dixie nie miała absolutnie żadnego powodu, by "buntować się" przeciwko samym Stanom Zjednoczonym. W rzeczywistości protestowała i kwestionowała lewicowe przejęcie Waszyngtonu, które rozpoczęło się wraz z wyborem liberalnego demagoga Abrahama Lincolna (platformy polityczne Republikanów i Demokratów zostały odwrócone w latach sześćdziesiątych XIX wieku), który - chętnie wspierany przez socjalistów i komunistów popierających GOP - publicznie oświadczył, że jest gotów naruszyć konstytucję, aby wdrożyć swoją postępową politykę (tę obietnicę Lincoln oficjalnie zaczął spełniać 15 kwietnia 1861 r.). Co więcej, przyczyną Konfederacji nie było niewolnictwo, rasizm czy zdrada, jak fałszywie głoszą podręczniki historii. To był i nadal jest konserwatyzm, zasada, która jest dziś silniejsza i bardziej żywa niż kiedykolwiek wcześniej. Najwyraźniej "kręgosłup rebelii" nie został "zmiażdżony" w Nashville!
Jakie są więc fakty na temat tego słynnego konfliktu? W swojej niewielkiej, ale potężnej książce The Battle of Nashville: Recollections of Confederate and Union Soldiers, wielokrotnie nagradzany autor i historyk pułkownik Lochlainn Seabrook pozwala tym, którzy tam byli (wśród nich wielu jego konfederackich kuzynów), odpowiedzieć na to pytanie. Po przeczytaniu 30 relacji naocznych świadków, czytelnik będzie miał znacznie lepsze zrozumienie konfliktu, bitew, które doprowadziły do Nashville (które nigdy nie miało zostać stoczone), a nawet samej wojny. Zilustrowana rzadkimi zdjęciami i obficie opatrzona przypisami, książka zawiera również prowokujące do myślenia wprowadzenie, statystyki bitew, XIX-wieczne mapy, stosowny dodatek i obszerną bibliografię. Bitwa o Nashville jest częścią trylogii pułkownika Seabrooka, serii "Kampania Hooda w Tennessee", która obejmuje jego popularne książki towarzyszące Bitwa o Spring Hill i Bitwa o Franklin. Wszystkie trzy są dostępne w miękkiej i twardej oprawie.
Autor i redaktor prawie 100 książek (obecnie), inne tytuły pułkownika Seabrooka obejmują: Abraham Lincoln Was a Liberal, Jefferson Davis Was a Conservative; Lincoln's War: The Real Cause, the Real Winner, the Real Loser; Confederate Monuments: Why Every American Should Honor Confederate Soldiers and Their Memorialsoraz międzynarodowy przebój Everything You Were Taught About the Civil War is Wrong, Ask a Southerner!
