Bitwa o Londyn 1939-45: Wytrwałość, heroizm i słabość pod ostrzałem

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wciągającą historię, dobrze napisaną treść i wnikliwą perspektywę historyczną, szczególnie w odniesieniu do doświadczeń zwykłych ludzi podczas II wojny światowej. Czytelnicy docenili łatwość czytania i głębię informacji, a niektórzy chcieliby sequela lub kontynuacji tej historii.

Ciekawa i wciągająca historia, dobrze napisana i czytelna. Zapewnia szczegółowy kontekst historyczny i wgląd w codzienne życie ludzi podczas II wojny światowej. Gorąco polecam czytelnikom zainteresowanym historią i osobistymi narracjami.

Niektórzy czytelnicy mogą chcieć kontynuacji, aby kontynuować narrację, która im się podobała.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Battle of London 1939-45: Endurance, Heroism and Frailty Under Fire

Zawartość książki:

Ostateczna historia społeczna Londynu w czasie Blitzu, który zmienił życie w stolicy nie do poznania.

Dla londyńczyków sześć długich lat II wojny światowej było czasem niemal ciągłego niepokoju, zakłóceń, niedostatku i poświęcenia. Blitz rozpoczął się na dobre we wrześniu 1940 roku i od tego momentu przez długi czas Londyn był bombardowany z powietrza zarówno w dzień, jak i w nocy. Przez całą wojnę stolica była linią frontu narodu; pod jej koniec życie straciło 30 000 londyńczyków.

Jeśli jednak bombardowania zdefiniowały epokę dla tych, którzy ją przeżyli, to miesiące terroru były liczniejsze niż te spędzone na łączeniu tkanki codziennego życia w pracy, w domu, na działce, w kinie lub teatrze, a także, co nie mniej ważne, stojąc w tych niekończących się kolejkach po artykuły codziennej potrzeby, które były tak charakterystyczną cechą wojennego Londynu.

Wiele napisano o „micie Blitzu”, ale w tej porywającej historii społecznej Jerry White odkrył, co tak naprawdę wydarzyło się w tych burzliwych latach, zbliżając się do codziennego życia zwykłych ludzi, opowiadając historię ich własnymi głosami. Ostatecznie bitwa o Londyn została wygrana nie na boiskach Eton, ale na placach zabaw tysiąca samorządowych szkół podstawowych w całej stolicy.