Bitches Brew Milesa Davisa

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka George'a Grelli o „Bitches Brew” jest dokładną i wnikliwą analizą przełomowego albumu Milesa Davisa. Czytelnicy doceniają dogłębne zbadanie muzyki, kontekstu kulturowego i znaczenia historycznego, choć niektórzy krytycy wyrażają pragnienie większego skupienia się na rzeczywistych sesjach nagraniowych i samej muzyce.

⬤ Dokładnie zbadana i skrupulatna analiza albumu.
⬤ Wciągający styl pisania, który jest przystępny, ale nie przesadnie techniczny.
⬤ Zapewnia głęboki kontekst kulturowy, historyczny i muzyczny dla „Bitches Brew”.
⬤ Dobrze skonstruowany komentarz na temat wpływu i znaczenia albumu.
⬤ Oferuje zarówno techniczne, jak i opisowe podejście do analizy.
⬤ Pomaga słuchaczom docenić muzykę na nowych poziomach.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że analityczne podejście autora jest nużące i zbyt złożone, pozbawione emocjonalnego rezonansu.
⬤ Wyrażane jest pragnienie uzyskania większej ilości informacji na temat sesji nagraniowych.
⬤ Kilku recenzentów uważa, że prezentacja jest chaotyczna lub słabo powiązana.
⬤ Niektórzy twierdzą, że książka nie dostarcza nowych spostrzeżeń dla dobrze zorientowanych fanów Milesa Davisa.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Miles Davis' Bitches Brew

Zawartość książki:

Był rok 1969, a Miles Davis, książę chłodu, znajdował się na skraju bycia pozostawionym w tyle przez dynamiczne pokolenie młodych muzyków, z których ważna garstka była w jego zespole. Muzyka rockowa odlatywała we wszystkich kierunkach, a sama Ameryka zdawała się pękać w szwach.

Po ograniczonym groovie i atmosferze In A Silent Way; po trasie koncertowej z płonącym nowym kwintetem zwanym „The Lost Band” - z Waynem Shorterem, Chickiem Coreą, Dave'em Hollandem i Jackiem DeJohnette; wszedł do studia z muzykami takimi jak przerażająco utalentowany gitarzysta John McLaughlin i uduchowiony austriacki klawiszowiec Joe Zawinul. Pracując ze swoim najważniejszym producentem, Teo Macero, Miles uwolnił kocioł pomysłów podczas nagrywania. Na końcu był świeżo upieczony Prince of Darkness, zupełnie nowa droga dla jazzu i rocka oraz nieskończona błyskotliwość i głębia Bitches Brew.

Bitches Brew to wciąż jeden z najbardziej zdumiewających albumów w historii jazzu i rocka. Pozornie łącząc te dwa gatunki, w rzeczywistości robi coś zupełnie bardziej rewolucyjnego i otwartego: łącząc najbardziej awangardowe aspekty zachodniej muzyki z głębokimi groove'ami, album odrzuca zarówno jazz, jak i rock na rzecz zupełnie innego pomysłu na to, jak można tworzyć muzykę.