Birds of Nabaa: A Mauritanian Tale
Birds of Nabaa śledzi fizyczne i duchowe podróże swojego narratora od jego początków w odległej mauretańskiej wiosce, której stada prowadzą społeczność zgodnie z własnymi nieodgadnionymi instynktami, do życia w Madrycie, krajach Zatoki Perskiej i Gwinei, gdzie prowadzi go praca księgowego ambasady.
Zainspirowany Saharą swojego dzieciństwa i od najmłodszych lat oddany włóczęgowskiemu życiu przedislamskich poetów, ciągłe życie narratora w ruchu w poszukiwaniu wewnętrznego spokoju znanego tylko mieszkańcom pustyni prowadzi go zawsze do muzyki, pieśni i poezji, które są tak bardzo częścią mauretańskiego życia i duchowego wszechświata sufizmu wokół nich.
Na swojej drodze czytelnik spotyka świętego szejka, nauczyciela Radżaba i poetę Husajna, którzy na swój sposób sprzeciwiają się plemiennym wartościom, przeciwko którym buntuje się również bohater. Zostajemy również wciągnięci w rewolucyjny świat Abdurrahmana, którego wieczne poszukiwanie wolności sprawia, że rzuca katarską policję i pracę w bibliotece w Nouakchott, a także ponosi porażkę w biznesie przekształcania złomu w złoto, ale twardo trzyma się swoich proto-socjalistycznych zasad.
Wróżbici i czytający z muszli krowich dają wskazówki dotyczące niepewnej przyszłości, a interpretacja przerażającego snu nie wróży nic dobrego. W miarę jak pustynnienie i susza przybierają na sile, widzimy, jak raj południowej Mauretanii i Nabaa stopniowo zanika, a fale migracji, zawsze charakterystyczne dla życia na Saharze, nasilają się, a powieść kończy się szokującą prezentacją.