Biopolitics, Materiality and Meaning in Modern European Drama
Twierdząc, że istniejące teorie modernizacji były niepotrzebnie jednostronne, Hedwig Fraunhofer proponuje przepisanie nowoczesności, która przecina binarne metodologie - naturę i kulturę, umysł i materię, epistemologię i ontologię, krytykę i pisanie afirmatywne, teatr dramatyczny i postdramatyczny.
W szczególności przekształca biopolityczne wykluczenia, które charakteryzują współczesną zachodnią epistemologię, prowadząc do totalitarnego punktu kryzysowego nowoczesności.
Fraunhofer ujawnia performatywność teatru w jego podwójnym znaczeniu - jako produkcji teatralnej i jako wewnętrznej aktywności dynamicznego systemu wielorakich relacji między ludzkimi i nie-ludzkimi aktorami, energiami i afektami. We współczesnym teatrze publiczne i prywatne, ludzkie i ponadludzkie, materialność i znaczenie załamują się we wspólnym życiu.