Biomedicalization and the Practice of Culture: Globalization and Type 2 Diabetes in the United States and Japan
W ciągu ostatnich dwudziestu lat cukrzyca typu 2 wysunęła się na czoło globalnych problemów związanych ze zdrowiem publicznym. W tej książce Mari Armstrong-Hough analizuje wzrost i reakcję na tę chorobę w dwóch społeczeństwach: Stanach Zjednoczonych i Japonii.
Oba społeczeństwa stanęły w obliczu rosnących wskaźników cukrzycy, ale ich reakcje społeczne i biomedyczne na jej wzrost różniły się. Aby wyjaśnić pojawienie się tych odmiennych strategii, Armstrong-Hough argumentuje, że lekarze działają nie tylko w oparciu o coraz bardziej zglobalizowane standardy zawodowe, ale także w oparciu o lokalną wiedzę, modele wyjaśniające i zestawy narzędzi kulturowych.
W rezultacie strategie zarządzania klinicznego różnią się znacznie w zależności od kraju. Armstrong-Hough pokazuje, w jaki sposób odrębne praktyki utrzymują się pośród nasilającej się biomedykalizacji, zarówno ze strony pacjentów, jak i lekarzy, oraz w jaki sposób różnice te wyrastają z szerszych narracji kulturowych na temat cukrzycy w każdym otoczeniu.