Early Christian Biographies
Większość czytelników prawdopodobnie posiada podstawowe informacje o św. Cyprianie (zm.
258), św. Ambrożym (ok. 339-397) i św.
Augustynie (354-430).
Mniej czytelników będzie prawdopodobnie równie dobrze poinformowanych o św. Antonim (251? -356), św.
Pawle Pustelniku (zm. ok. 340), św.
Hilarionie (ok. 291-371) i św. Epifaniuszu (438/439-496/497).
Być może mało który czytelnik zna świętego mnicha Malchusa, prawdopodobnie współczesnego św. Jerome'owi (ok.
342-420) i syna dzierżawcy niedaleko Nisbis. Większość przedstawionych tu żywotów świętych, choć tom nosi tytuł Biografie wczesnochrześcijańskie, należy w rzeczywistości do zupełnie innej kategorii - hagiografii. Podstawowym wymogiem tego gatunku jest służenie celowi religijnemu: budowaniu.
W tym miejscu hagiografia znacznie różni się od współczesnej biografii krytycznej, która wymaga historycznie weryfikowalnych wydarzeń i relacji.
Niemniej jednak relacja Malchusa, przedstawiona w tym tomie, jest wyjątkowa. Jerome pisze: „Pociągnięty ciekawością zbliżyłem się do tego człowieka i zapytałem z niecierpliwością, czy to, co usłyszałem, jest prawdą. Opowiedział następującą historię” (s.
288). Jeśli możemy wierzyć św. Hieronimowi na słowo, Życie Malchusa może być autobiografią.
W każdym razie wiele pokoleń uznało te relacje za klasykę.