Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Literary Bioethics: Animality, Disability, and the Human
Wykorzystuje literaturę do zrozumienia i przekształcenia naszej etyki w odniesieniu do zwierząt pozaludzkich, starych istot ludzkich, niepełnosprawnych istot ludzkich i sklonowanych post-ludzi.
Bioetyka literacka opowiada się za literaturą jako niewykorzystanym i niezbędnym miejscem do zgłębiania bioetyki. Maren Tova Linett argumentuje, że powieści przedstawiają żywo wyobrażone światy, w których panują pewne wartości, rzucając na nie nowe światło; a im bardziej wiarygodne i dobrze oddane są te wyobrażone światy, tym dokładniej możemy ocenić sprawiedliwość tych wartości. W nowatorskim zestawie lektur Linett rozważa etykę eksperymentów na zwierzętach w „Wyspie doktora Moreau” H.G. Wellsa, bada eliminację starzenia się w „Nowym wspaniałym świecie” Aldousa Huxleya, rozważa wycenę życia niepełnosprawnych w „The Violent Bear It Away” Flannery O'Connor i kwestionuje zasady humanitarnego rolnictwa, czytając „Never Let Me Go” Kazuo Ishiguro. Analizując powieści opublikowane w dużych odstępach czasu na przestrzeni stulecia, Linett oferuje migawki tego, jak konfrontujemy się z kwestiami wartości. W niektórych przypadkach fikcje są pod wpływem dominującej dewaluacji nienormatywnych lub nieludzkich istnień, podczas gdy w innych przypadkach potwierdzają wartość takich istnień, opierając się instrumentalnym poglądom na ich wartość - poglądom, które wpływają, jawnie lub pośrednio, na wiele współczesnych dyskusji bioetycznych, zwłaszcza na temat wartości życia osób niepełnosprawnych i nieludzkich.
Bioetyka literacka zmaga się z najbardziej podstawowymi pytaniami dotyczącymi tego, jak cenimy różne rodzaje życia, i zastanawia się, co rządzący powinni mieć prawo robić z tymi życiami, gdy osiągamy bezprecedensowy poziom zaawansowania technologicznego.