Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Billboards in the Wasteland
"W najnowszej książce poetyckiej Jacoba Johansona, Billboardy na
the Wasteland, dwa mocne wiersze sięgają z.
Środek książki, który oświetla rozrachunek Jacoba.
Z dziedzictwem dwóch nieżyjących mistrzów, których podziwia, Kell.
Robertsona i Lwa Welcha. Jasne, są potężni.
Obecni, ale ich wpływ nigdy nie przytłoczył.
Podróż Jacoba jako poety. Jego hołdy dla nich są.
Rzeczowe i pełne pasji. Jacob pisze z.
Miejsca pochówku Shawnee, Kansa, Osage.
W jednym krótkim, mocnym wierszu, prawie haiku, Jacob.
Wyobraża sobie Lakotę przyjmującego naruszonego ducha.
Tamir Rice do ich kręgu. W innym wierszu "widział.
Nadciągająca burza / dzieli pustynię / na przed i.
Po / tylko po to, by nauczyć się / znaczenia teraz ". Są.
Zapewnia nas o długich podróżach przez nieczułą Amerykę.
Żywym, prostym językiem, że jej wrak jest zniszczony.
A piękna mitologia jest wciąż nienaruszona, że pustkowia.
są w oku patrzącego".
-John Macker, autor książki "The Blues Drink Your".
Dreams Away, Selected Poems
1983-2018 i Atlas of Wolves.
"Jest coś w wodach Kansas / Missouri.
Borders w dzisiejszych czasach, a Jacob Johanson pije.
Swobodnie, co jest z korzyścią dla nas. On jest człowiekiem.
Wczesny wiek średni, uświadomienie sobie żalu, dobrze zakorzenione.
Codzienna rutyna, z mnóstwem czasu na kontemplację.
Jego wiersze można czytać jako "... stare konstelacje na starych.
Gwiazdy", znajome terytorium badane nowymi oczami. Tam.
Są kobiety, po prostu niezrozumiałe, do tanga.
Z polami minowymi. Są mędrcy Shawnee, jak.
A także wymiana z naszym przyjacielem Księżycem, żadnym mędrcem.
W ogóle na tych stronach. Johanson, pisząc w "... erze.
zapomnianych okrucieństw", wyraża obawy, nadzieje i wspomnienia tych, którzy często nie mają głosu.
Wspomnienia tych, którzy często nie mają głosu. W Billboardach.
Znaki są tam dla wszystkich, aby zobaczyć i znaleźć pokrewnego.
Ducha."
-Cheryl A. Rice, autorka Love's Compass.
"Wiersze Jacoba Johansona to małe billboardy oświetlające.
Świadomość Amerykanów na początku XXI wieku.
Z szybkimi uderzeniami, krótkimi, odkrywczymi wierszami pełnymi.
Humor, nadzieja i przerażenie. Jego wiersze łączą racjonalne.
i surrealistyczne. Mężczyzna znajduje Boga na małym kwadracie.
Papier, który rozpływa się na języku.
Napisany przez anioła wdzięcznego, że jest wystarczająco dużo drobnych.
Deska rozdzielcza, aby dotrzeć do domu. Czytając Jacobson I.
Czasami jestem zły i śmieję się jednocześnie.
Na przykład otwórz tę książkę na stronie 27 i przeczytaj Dmuchanie.
Pomimo szaleństwa naszej kultury.
Nasza kultura, kończy wiersz tymi czułymi wersami:
"zamknij oczy / i możesz poczuć / obiecuję / indywidualność.
źdźbła trawy/przesuwające się między palcami". To jest.
Bracia i siostry duszy. To jest dusza."
-John Knoll, Black Mesa Blues (Spartan Press, 2020)