Tom jest wynikiem projektu „Islamic Learning Cultures”, współpracy między uniwersytetami w Erlangen i Bayreuth. Badania grupy roboczej opierają się na podstawowym założeniu, że formy i funkcje nauczania teologii islamskiej nie są już w niej nieodłączne, ale są zróżnicowane na tle szerszych ram intelektualnych, społecznych i politycznych.
Artykuły naświetlają formy nauczania i uczenia się teologii islamskiej w przeszłości i obecnie z różnych perspektyw. Z jednej strony, różne konteksty, zasoby i praktyki teologicznego nauczania i uczenia się mają być opracowane, z drugiej strony, wkład w rozwój odzwierciedlonego samozrozumienia teologii islamskiej w Niemczech.
Teologowie muzułmańscy różnych orientacji będą mieli coś do powiedzenia, podobnie jak badacze islamu i nauk społecznych. W różnych studiach przypadku poruszane są podstawy edukacji i wiedzy, możliwość przeniesienia islamskich kultur nauczania i uczenia się do niemieckiego systemu akademickiego, formy i funkcje nowego przedmiotu oraz (polityczne) oczekiwania wobec niego.
