Bieg po moje życie

Opinie czytelników

Książka jest szczerym i pełnym humoru opisem podróży Rachel Cullen od zmagania się z poczuciem własnej wartości i problemami ze zdrowiem psychicznym do odkrycia transformującej mocy biegania. Książka trafia do wielu czytelników, zwłaszcza kobiet, ponieważ porusza tematy osobistej walki, powrotu do zdrowia i pogoni za szczęściem. Choć wysoko oceniono ją za relatywną narrację i inspirujące przesłanie, niektórzy czytelnicy wyrazili rozczarowanie stanem fizycznym książki lub czuli, że nie mogą w pełni połączyć się z doświadczeniami autora.

⬤ Zabawna, wzruszająca i inspirująca.
⬤ Świetna dla kobiet, które wątpią w swoje sportowe możliwości.
⬤ Szczera i zrozumiała opowieść, która trafi do wielu czytelników.
⬤ Podnoszące na duchu przesłanie o przezwyciężaniu wewnętrznych walk i odnajdywaniu samoakceptacji.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że książkę trudno odłożyć.
⬤ Zapewnia jasność i nadzieję dla osób zmagających się z problemami zdrowia psychicznego.

⬤ Niektórzy czytelnicy otrzymali książkę w nieatrakcyjnym stanie fizycznym.
⬤ Niektórym trudno było odnieść się do doświadczeń autora związanych ze zdrowiem psychicznym.
⬤ Pojawiły się wzmianki o momentach w narracji, które wydawały się krytyczne wobec innych biegaczy.
⬤ Niektórzy czytelnicy chcieliby bardziej skupić się na bieganiu, a nie na szerszych zmaganiach życiowych.

(na podstawie 131 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Running for My Life

Zawartość książki:

Cierpiąca na depresję i pragnąca „normalności” Rachel Cullen znalazła się w nieudanych związkach, niewłaściwej karierze i uzależnieniu od alkoholu i czekolady, aby przetrwać każdy dzień. Tkwiąc w niekończącym się cyklu psychicznej nędzy, założyła parę starych butów.

Nigdy wcześniej nie była w stanie myśleć o sobie jako o „biegaczce”, a za pierwszym razem, gdy zmusiła się do wyjścia za drzwi, wiedziała, że będzie bolało. Wszędzie.

Nie zdawała sobie tylko sprawy, jak bardzo ją to uzdrowi. Przeplatana prawdziwymi wpisami z pamiętnika Rachel, od nastoletniej nie-biegaczki do finalistki maratonu londyńskiego (zaledwie kilka miesięcy po urodzeniu dziecka), zastanawia się, czy naprawdę może pokonać swoje demony.