Ocena:
Recenzje książki „Nauki Jezusa, nie o Jezusie”, często nazywanej „Biblią Jeffersona”, podkreślają wyjątkowe podejście Thomasa Jeffersona do Nowego Testamentu. Jefferson zredagował Ewangelie, aby skupić się wyłącznie na moralnych naukach Jezusa, wykluczając cuda i inne nadprzyrodzone elementy. Podczas gdy niektórzy chwalą tę książkę za jej historyczne znaczenie i moralne spostrzeżenia, inni krytykują ją za brak tradycyjnej teologicznej treści i kontekstu.
Zalety:⬤ Ma znaczenie historyczne i zapewnia wgląd w myśli Jeffersona.
⬤ Skupia się na etycznych naukach Jezusa, co czyni ją wartościową lekturą dla filozofii moralnej.
⬤ Prosta i chronologiczna kompilacja czyni ją przystępną.
⬤ Wyodrębnia wartości wspólne dla głównych religii.
⬤ Angażuje czytelników do krytycznego myślenia o tekstach religijnych.
⬤ Brak tradycyjnych elementów religijnych, co może nie zadowolić tych, którzy szukają głębi teologicznej.
⬤ Niektórzy uważają ją za zbyt uproszczoną, redukującą złożone narracje do podstawowych morałów.
⬤ Krytykowany za brak wystarczającego kontekstu lub tła dla motywacji Jeffersona.
⬤ Wyklucza cudowne wydarzenia, co może zrazić tradycyjnych chrześcijańskich czytelników.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli, że jest to mocno skrócona wersja ważnych tekstów religijnych.
(na podstawie 539 opinii czytelników)
The Jefferson Bible
Thomas Jefferson ukończył tę książkę około 1820 roku, gdy miał 77 lat. Jego celem było ujawnienie najbardziej autentycznych nauk z Nowego Testamentu.
Starał się odnaleźć istotę wiary chrześcijańskiej i podzielić się nią w jej najbardziej przejrzystej formie. Dokonał tego, starannie wycinając i wklejając wybrane wersety z czterech głównych ewangelii do ostatecznej wersji 82-stronicowej książki. Po jej ukończeniu została ona oprawiona, ale nigdy nie trafiła do dystrybucji.
Po śmierci Jeffersona książka pozostała ukryta w jego rodzinie, aż do czasu, gdy mężczyzna o imieniu Cyrus Adler kupił ją w 1895 roku dla Muzeum Narodowego, znanego dziś jako Smithsonian Institution. Wkrótce potem odnalazł ją reprezentant stanu Iowa John Lacey i zasponsorował rezolucję o wydrukowaniu jej na prywatny użytek członków Kongresu.
Ta dawno zaginiona, legendarna książka po raz pierwszy zeszła z prasy w 1904 roku. Kiedy w 1905 roku jej kopie trafiły do Kongresu, zapoczątkowało to tradycję, która przetrwała pół wieku.
Każdy nowy senator i przedstawiciel otrzymywał egzemplarz podczas ceremonii zaprzysiężenia w każdym nowym Kongresie. Nie trzeba już być członkiem Kongresu, aby poznać przekonania tego genialnego trzeciego prezydenta USA, Thomasa Jeffersona.
