Biały Huragan

Opinie czytelników

Książka „White Hurricane” autorstwa Davida G. Browna opowiada o sztormie z 1913 roku, szczegółowo opisując jego zniszczenia na Wielkich Jeziorach, utracone statki i życie ludzi, którzy ucierpieli w jego wyniku. Łączy w sobie dogłębne badania z narracyjnym stylem, który sprawia, że historyczne wydarzenie jest przystępne i wciągające dla czytelników zainteresowanych historią, meteorologią i katastrofami morskimi.

Książka jest chwalona za szczegółowe badania i chronologiczny opis sztormu, dzięki czemu jest pouczająca i wciągająca. Czytelnicy doceniają ludzkie historie, wgląd w historyczny kontekst prognozowania pogody i żywe przedstawienie gwałtowności burzy. Wielu z nich uznało, że książka jest na tyle wciągająca, by polecić ją innym lub zakupić kilka egzemplarzy.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że narracja może być czasami chaotyczna, co utrudnia śledzenie, zwłaszcza w przypadku wielu wspomnianych statków i miejsc. Kilku z nich życzyło sobie dodatkowych map pogodowych dla większej przejrzystości. Pojawiły się również komentarze dotyczące brakujących elementów wizualnych w niektórych wydaniach ze względu na prawa autorskie.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Hurricane

Zawartość książki:

Na początku listopada 1913 roku, niecałe 19 miesięcy po zatonięciu Titanica na Atlantyku, nad Wielkimi Jeziorami rozpętała się jesienna wichura. Listopadowe wichury - takie jak ta, która zatopiła Edmunda Fitzgeralda w latach 70. ubiegłego wieku - są codziennością dla żeglarzy na Wielkich Jeziorach, ale ta nie była zwyczajna. Meteorolodzy uważają obecnie, że podmuch zimnego powietrza polarnego spotkał się z ciepłą, wilgotną masą powietrza porwaną przez komórkę niskiego ciśnienia przemieszczającą się z Zatoki Meksykańskiej przez centrum Stanów Zjednoczonych, w wyniku czego powstała gwałtowna bomba pogodowa i najgorszy odnotowany sztorm w historii Wielkich Jezior. Burza trwała cztery dni, z utrzymującym się wiatrem o prędkości nawet 75 mil na godzinę, ujemnymi temperaturami, zamiecią śnieżną i górzystym morzem. Amerykańskie Biuro Meteorologiczne (U.S. Weather Bureau) wydało ostrzeżenia przed sztormem w piątek rano, 7 listopada, ostrzeżenia nie zawierały żadnych wskazówek dotyczących wiatru o prędkości większej niż 50 mil na godzinę w piątek i sobotę. Większość statków odbywała swoje ostatnie rejsy w tym sezonie.

Ich kapitanowie wiedzieli, że gdy jesień zmieni się w zimę, pogoda tylko się pogorszy, a wtedy jeziora zamarzną. Na Wielkich Jeziorach setki statków opuściły porty w ten weekend, kierując się prosto w szczęki sztormu, który stał się dla nich szansą na przetrwanie. Na oceanie, z przestrzenią morską, dobrze posadowiony statek może często przetrwać, uciekając przed sztormem, aż do jego wybuchu. Na Wielkich Jeziorach nigdy nie ma wystarczającej przestrzeni morskiej. W padającym śniegu kapitanowie statków mogli tylko zgadywać, gdzie znajdują się zdradzieckie brzegi. Statki oblodziły się i stały się ciężkie.

Niektóre zawróciły. Do poniedziałkowego wieczora zatonęło 19 statków, kolejne dwa tuziny zostały zepchnięte na ląd, a życie straciło co najmniej 238 marynarzy. W obliczu niedoborów mleka, chleba i mięsa, stojąc w obliczu najgorszej klęski żywiołowej w swojej historii. White Hurricane odtwarza czterodniowy sztorm z intensywnością narracji i głębią faktów. Aby nadać sens tej wielkiej, rozległej, wieloaspektowej historii, autor David Brown rozwija ją chronologicznie i koncentruje się na najbardziej ekscytujących ludzkich dramatach. Jeden lub dwa statki na każdym z czterech najbardziej dotkniętych jezior - Superior, Huron, Michigan i Erie - prowadzą narrację, podczas gdy inne katastrofy są relacjonowane bardziej skrótowo, w miarę ich występowania. Niszczycielskie skutki na lądzie - zwłaszcza niedostatki w Cleveland - tworzą kolejny wątek narracji. Amerykańskie Biuro Meteorologiczne i Straż Przybrzeżna częściowo zawdzięczają swoje istnienie sztormowi z 1913 roku. Podobnie jak Isaac's Storm i The Heart of the Sea, White Hurricane jest zarówno porywającą narracją, jak i skrupulatną historią. Jest to książka, która przenosi The Perfect Storm do serca Ameryki, a David Brown, marynarz i pisarz Wielkich Jezior oraz autor The Last Log of the Titanic, jest idealnym przewodnikiem.