The White Bathing Hut
Powieść o niepełnosprawności, rodzinnych tajemnicach i eugenicznej przeszłości Norwegii. Biały domek kąpielowy to kryminał genetyczny.
Narrator porusza się na wózku inwalidzkim z powodu odziedziczonej choroby, która spowodowała degenerację jego tkanki mięśniowej, uniemożliwiając mu chodzenie. Pewnego dnia spada z wózka inwalidzkiego. Jego rodzina jest daleko, telefon komórkowy poza zasięgiem, a on nie ma innego wyboru, jak tylko leżeć na podłodze swojego mieszkania, analizując swoje życie, dopóki nie nadejdzie pomoc.
Przypomina sobie wstyd i milczenie swoich rodziców, gdy jako nastolatek po raz pierwszy zdiagnozowano jego chorobę. Teraz, w podeszłym wieku, jego matka pozostaje uparcie skryta.
Przypadkowy telefon od kuzyna dostarcza narratorowi wskazówek na temat jego dziadka i wuja, których nigdy nie poznał, a którzy również cierpieli na tę chorobę. Jego poszukiwania prawdy o dziedziczności stają się coraz bardziej naglące, gdy u jego matki zostaje zdiagnozowany rak.
Musi przekonać ją do mówienia przed śmiercią, dla dobra własnego i córki. The White Bathing Hut to oskarżenie współczesnego norweskiego społeczeństwa, które twierdzi, że brzydzi się eugeniką, a mimo to stara się kontrolować życie osób niepełnosprawnych.