Biali, Żydzi i my: W stronę polityki rewolucyjnej miłości

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają silne negatywne nastroje wobec książki, określając ją jako stronniczą i promującą antysemityzm i bigoterię. Czytelnicy krytykowali sposób, w jaki autor porusza złożone tematy, twierdząc, że brakuje mu jasności i nieadekwatnie analizuje wydarzenia historyczne związane z kolonializmem i dynamiką władzy.

Książka jest postrzegana jako przydatna do zrozumienia pewnych aspektów muzułmańskiego myślenia i zawiera ważne punkty dotyczące ataku na biały kolonializm.

Książka jest krytykowana za stronniczość, brak jasności w definiowaniu kluczowych terminów, nieodpowiednią dokumentację argumentów oraz promowanie antysemickich i homofobicznych poglądów.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Whites, Jews, and Us: Toward a Politics of Revolutionary Love

Zawartość książki:

Ostra krytyka lewicy z rdzennej, antykolonialnej perspektywy.

Dlaczego piszę tę książkę? Ponieważ podzielam niepokój Gramsciego: "Stare umiera, a nowe nie może się narodzić.

W tym bezkrólewiu pojawia się wiele różnych chorobliwych symptomów". Faszystowski potwór, zrodzony we wnętrznościach zachodniej nowoczesności. Oczywiście Zachód nie jest już tym, czym był kiedyś. Stąd moje pytanie: co możemy zaoferować białym ludziom w zamian za ich upadek i wojny, które z tego wynikną? Jest tylko jedna odpowiedź: pokój. Jest tylko jeden sposób: rewolucyjna miłość.

--od Białych, Żydów i Nas.

W książce "Biali, Żydzi i my" Houria Bouteldja rozpoczyna zjadliwą krytykę europejskiej lewicy z rodzimej, antykolonialnej perspektywy, zastanawiając się nad politycznym dziedzictwem Frantza Fanona, paktem republikańskim, Zagładą, powstaniem Izraela, feminizmem i losem postkolonialnej imigracji na Zachodzie w dobie rosnącego antyimigranckiego populizmu. Opierając się na tak wybitnych głosach, jak James Baldwin, Malcolm X i Jean Genet, autorka wystosowuje polemiczne wezwanie do bojowego antyrasizmu opartego na koncepcji rewolucyjnej miłości.

Taka miłość nie przyjdzie bez znacznego dyskomfortu dla białych i bez koniecznej prowokacji. Bouteldja kwestionuje powszechne założenia lewicy w Stanach Zjednoczonych i Europie - na przykład, że antysemityzm odgrywa jakąkolwiek rolę w konfliktach arabsko-izraelskich lub że filosemityzm sam w sobie nie ucieleśnia opresyjnej pozycji.

Że feminizm lub teoria postkolonializmu są wolne od kolonializmu.

Że integracjonizm jest raczej rozwiązaniem niż problemem.

Że humanizm może być przeciwny rasizmowi, skoro jego funkcją jest wspieranie polityczno-ideologicznego aparatu, który Bouteldja nazywa "białym systemem immunologicznym".

W tym przejściowym momencie w historii Zachodu - to znaczy w momencie jego upadku - Bouteldja oferuje wezwanie do politycznej jedności, która wymaga uznania, że biel nie jest kwestią genetyczną: jest kwestią władzy i najwyższy czas ją zdemontować.

To anglojęzyczne wydanie z serii Semiotext(e)/Intervention zawiera przedmowę Cornela Westa.