Białe noce, czarny raj

Opinie czytelników

White Nights, Black Paradise to powieść historyczna, która bada historię Świątyni Ludu i masakry w Jonestown z perspektywy afroamerykańskich kobiet zaangażowanych w tę społeczność. Książka zagłębia się w tematy rasy, religii i presji społecznej, która doprowadziła jednostki do przyłączenia się do kultu. Podczas gdy wielu czytelników uznało fabułę za fascynującą i pouczającą, niektórzy krytykowali fragmentaryczną narrację i kwestie redakcyjne.

Powieść jest dobrze zbadana i zapewnia unikalne spojrzenie na Świątynię Ludu, dając głos często pomijanym narracjom czarnoskórych kobiet. Jest chwalona za wciągającą fabułę, bogato nakreślone postacie i dogłębną eksplorację ważnych tematów, takich jak rasizm, seksizm i złożoność dynamiki kultu. Czytelnicy uznali ją za prowokującą do myślenia i otwierającą oczy w odniesieniu do historycznego kontekstu Jonestown.

Niektórzy czytelnicy uważali, że struktura narracyjna książki była fragmentaryczna i trudna do naśladowania, co utrudniało zrozumienie całej historii bez wcześniejszej wiedzy o wydarzeniach. Wspomniano również o błędach gramatycznych i nierównym pisaniu, co umniejszało przyjemność z czytania. Ponadto niektórzy czytelnicy wyrazili chęć głębszego rozwoju postaci i bardziej spójnej fabuły.

(na podstawie 28 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Nights, Black Paradise

Zawartość książki:

W 1978 roku Peoples Temple, czarnoskóry wielorasowy kościół będący niegdyś w czołówce postępowej polityki San Francisco, uległ samozniszczeniu w osadzie w dżungli w Gujanie, nazwanej na cześć jej przywódcy, wielebnego Jima Jonesa. Największym symbolem kryzysu była Biała Noc - próba rewolucyjnego zbiorowego samobójstwa, która ostatecznie doprowadziła do śmierci ponad 900 członków kościoła w różnym wieku, różnej płci i orientacji seksualnej.

White Nights, Black Paradise skupia się na trzech fikcyjnych czarnoskórych postaciach, które były częścią ruchu Peoples Temple, ale obrały radykalnie różne ścieżki do Jonestown: Hy, włóczęga i duchowy poszukiwacz, jej siostra Taryn, ateistka z wewnętrzną linią na szlaku pieniędzy kościoła i Ida Lassiter, aktywistka, której dziennikarstwo strażnicze ujawnia zgniliznę korupcji, wykorzystywania seksualnego, rasizmu i przemocy w kościele, napędzając jego exodus do Gujany. White Nights, Black Paradise to porywająca historia współudziału i oporu; lojalności i zdrady; czarnej walki i czarnego poświęcenia. Lokalizuje Peoples Temple i Jonestown w cieniu ruchu na rzecz praw obywatelskich, Black Power, feminizmu drugiej fali i Wielkiej Migracji.

Odzyskując głosy czarnych kobiet, White Nights, Black Paradise bada ich nieuchwytne dążenie do sprawiedliwości społecznej, domu i utopii. W ten sposób powieść zapewnia złożone okno na epicki płomień ruchu, który był nie tylko oskarżeniem wiary religijnej, ale także amerykańskiej demokracji.