Białe gołębie o poranku

Opinie czytelników

„Białe gołębie o poranku” Jamesa Lee Burke'a to powieść historyczna osadzona w czasach amerykańskiej wojny secesyjnej, w której poznajemy losy różnych postaci z Luizjany. Recenzenci chwalą wciągający język Burke'a, dobrze rozwinięte postacie i głębię emocjonalną, ale niektórzy wyrażają rozczarowanie słabym zakończeniem i nadmierną szczegółowością opisów.

⬤ Porywająca historia i dobrze rozwinięte postacie, prowadzące do silnych więzi emocjonalnych.
⬤ Piękny i wciągający język, tworzący żywe obrazy i poczucie miejsca.
⬤ Umiejętne wplecenie różnych łuków postaci i kontekstu historycznego.
⬤ Głęboka eksploracja osobistych i moralnych konfliktów podczas wojny secesyjnej.
⬤ Pisarstwo Burke'a jest często porównywane do wielkich literatów, co pokazuje jego talent.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za rozczarowujące i pozbawione impetu.
⬤ Nadmierna szczegółowość opisów może spłycać narrację, czyniąc ją dla niektórych nużącą.
⬤ Nie podąża za strukturą typowych powieści Burke'a o Dave'ie Robicheaux, co może nie spodobać się fanom oczekującym tego stylu.

(na podstawie 144 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Doves at Morning

Zawartość książki:

Porywająca opowieść o wojnie secesyjnej, oparta na prawdziwej historii rodziny najlepszego amerykańskiego powieściopisarza ("The Denver Post"), JAMESA LEE BURKE'A.

1861. Dwóch młodych południowców, przyjaciół pomimo różnic w poglądach politycznych i pochodzeniu, zaciąga się do 18.

pułku armii konfederackiej w Luizjanie: Robert Perry, zamożny i uprzywilejowany, oraz niepokorny Willie Burke, syn irlandzkich imigrantów, stawiają czoła próbom walki i znajdują odkupienie w miłości namiętnej i zaangażowanej abolicjonistki, Abigail Downing, oraz w odważnej walce Flower Jamison, pięknej niewolnicy. Wypełniona obsadą niezapomnianych postaci i penetrująca krajobraz wstrząsającego rozlewu krwi wojny secesyjnej, jak niewiele powieści, ta epopeja amerykańskiego giganta literackiego obdarza czytelników darem doświadczania przeszłości nowymi oczami, a jej ponadczasowy styl prozy - jednocześnie świetlisty i brutalny - zapewnia, że dziedzictwo tego najkrwawszego z konfliktów nigdy nie zostanie utracone.