Białe cienie na morzach południowych

Opinie czytelników

Książka „White Shadows in the South Seas” odkrywa Markizy oczami autora Fredericka O'Briena, który mieszkał tam w 1913 roku. Choć oferuje ona bogaty kontekst historyczny i barwne opisy, czytelnicy uznają ją zarówno za wciągającą, jak i czasami wadliwą. Narracja oddaje napięcie między lokalną kulturą a wpływami zachodniej cywilizacji. Prezentacja książki spotkała się jednak z krytyką.

⬤ Wciągający i bogaty opis historyczny wysp Markizy i ich kultury.
⬤ Żywe i barwne opisy krajobrazów i ludzi.
⬤ Oferuje wgląd w wpływ zachodniej cywilizacji na rdzenne kultury.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają ją za wciągającą i romantyczną, zmuszając ich do kontynuowania lektury.

⬤ Pisanie może być zbyt kwieciste i może nie spodobać się wszystkim czytelnikom.
⬤ Odnotowano kilka krytycznych uwag dotyczących poprawności politycznej i przestarzałych poglądów.
⬤ Wspomniano o problemach z prezentacją, takich jak mały rozmiar czcionki i przeciętna jakość obrazu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za mniej wciągającą w porównaniu do innych prac o podobnej tematyce.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Shadows in the South Seas

Zawartość książki:

Vait-hua była dzika; wszelkie oszołomienie, jakie przynieśli misjonarze, zniknęło, gdy malejąca populacja pozostawiła wyspę własnym ludziom. W umysłach moich szczęśliwych towarzyszy z vai puna skromność nie miała więcej wspólnego z ubiorem niż wśród nas z jedzeniem.....

Dzikie ludy nigdy nie zrozumieją naszej filozofii, naszych złożonych źródeł działania. Mogą naśladować nasze maniery, nosić nasze ozdoby i szukać naszego towarzystwa, ale ich dusze pozostają obojętne. Śmieją się, gdy jesteśmy sztywni.

Płaczą, gdy jesteśmy niewzruszeni. Ich bogowie i diabły nie są naszymi. -Z rozdziału VII W latach poprzedzających I wojnę światową amerykański pisarz FREDERICK O'BRIEN (1869-1932) odbył wielką podróż po Południowym Pacyfiku, a trylogia książek, które napisał po powrocie, wywołała nowe pragnienie wszystkiego, co egzotyczne, odległe i chwalebnie "niecywilizowane".

Pierwszy z tych tomów, White Shadows in the South Seas z 1919 roku, był w swoim czasie ogromnym bestsellerem i nic dziwnego. O'Brien romansuje z ludźmi i kulturą wyspy Markizy, opisując rok sennych popołudni i nocy oświetlonych tajemniczym światłem księżyca, które spędził spacerując po piaszczystych wybrzeżach i wygrzewając się w wyspiarskiej bryzie. Ale O'Brien nie jest zwykłym dziennikiem podróży: choć przedstawia nam piękne młode wyspiarskie dziewczyny o imionach takich jak Vanquished Often i Malicious Gossip, omawia kaprysy rodzimej kuchni i moc papierosów do odmierzania czasu, dyskutuje także o dobru i krzywdzie wyrządzonych przez zachodnich handlarzy i chrześcijańskich misjonarzy oraz zastanawia się nad spuścizną, jaką wpływy zewnętrzne będą miały na wyspę.

O'Brien oferuje unikalne spojrzenie na dawne kultury mórz południowych w momencie, gdy zanikały. ZAINTERESUJE: podróżników w fotelu, antropologów amatorów, czytelników studiów międzykulturowych.