Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Whites Armies of Russia: A Chronicle of Counterrevolution” autorstwa Iana Stewarda stanowi kompleksową historię ruchu kontrrewolucyjnego podczas rosyjskiej wojny domowej, koncentrując się na różnych frakcjach Białej Armii i ich ostatecznej porażce w walce z bolszewikami. Recenzje wskazują, że choć książka jest dobrze oceniana za szczegółowość i omówienie ważnych wydarzeń i postaci, ma ograniczenia wynikające z jej wieku i perspektywy.
Zalety:Książka jest chwalona za kompleksowe szczegóły dotyczące Białych Armii i rosyjskiej wojny domowej, oferując cenny wgląd w różne teatry wojny i kluczowych dowódców. Czytelnicy doceniają jej obiektywizm i kontekst historyczny, który oferuje. Książka jest polecana ze względu na swoją dogłębność i służy jako istotne źródło informacji na ten temat.
Wady:Książka jest krytykowana za przestarzałość, brak nowszych badań i kontekstu z dziesięcioleci po jej pierwotnej publikacji. Zauważalna jest tendencyjność w stosunku do brytyjskiej perspektywy i dostarcza ona ograniczonych informacji na temat czerwonych przeciwników. Niektórzy czytelnicy wyrazili również chęć uzyskania więcej informacji na temat autora.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
WHITE ARMIES OF RUSSIAA Chronicle of Counter-Revolution and Allied Intervention
Zawartość książki:
Książka ta jest bardzo dokładnym i kompleksowym opisem wojny domowej i interwencji aliantów, które nastąpiły po chaotycznej rewolucji rosyjskiej w 1917 r., której kulminacją było przejęcie władzy przez bolszewików. Chociaż napisana z perspektywy białych kontrrewolucyjnych armii walczących o obalenie nowego "czerwonego" reżimu Lenina, Stewart jest niezwykle obiektywny.
Bogato ilustrowana zarówno mapami, jak i zdjęciami, jest to duża książka, która z powodzeniem próbuje objąć rozległe teatry wojny w największym kraju na ziemi. Czerwoni mieli dwie ogromne przewagi nad swoimi białymi przeciwnikami: mieli zjednoczone, pojedyncze dowództwo i bronili centralnych pozycji w sercu Rosji - w tym stolicy, Moskwy i miasta portowego Leningradu, Petersburga - przed rozproszonymi atakami z różnych kierunków. Z kolei Biali byli politycznie rozproszeni - od reakcyjnych monarchistów po socjaldemokratów, a nawet anarchistów - i walczyli w bardzo różnych miejscach - pod dowództwem rywalizujących ze sobą dowódców, niezdolnych do skoordynowania swoich rozproszonych - i często desperackich - ataków.
W rezultacie bardziej bezwzględni czerwoni byli w stanie ostatecznie pokonać ich fragmentarycznie; a wysiłki aliantów - USA, Wielkiej Brytanii, Francji, a nawet Japonii - aby ich wesprzeć, poszły na marne. Książka ta obejmuje walki na Syberii, gdy admirał Kołczak był przywódcą Białych; na Ukrainie, gdzie generał Deniken sprawował władzę; na Bałtyku, gdzie generał Judenicz zagrażał Petersburgowi, kolebce rewolucji; oraz na Krymie, gdzie generał Wrangel reprezentował ostatnią straconą nadzieję Białych, zanim on i oni zostali zmuszeni do wygnania.
