Biała gorączka: Podróż do zamarzniętego serca Syberii

Opinie czytelników

Ta książka opowiada o podróży polskiego dziennikarza przez Syberię, badając surowe realia regionu po Związku Radzieckim, dotykając takich kwestii jak uzależnienie i rozpacz, zapewniając jednocześnie intrygującą narrację podróżniczą. Książka zbiera jednak mieszane recenzje, niektórzy chwalą jej wnikliwość i wciągającą fabułę, podczas gdy inni krytykują ją za nieścisłości i stronniczość.

Fascynująca i trzymająca w napięciu historia, wybitna literatura podróżnicza, zapewniająca porywającą relację z podróży autora i spotkań z różnymi osobami, przedstawia ukryte okropności epoki postsowieckiej z humorem i prawdziwymi narracjami.

Przez niektórych recenzentów postrzegana jako błędna i wprowadzająca w błąd, krytykowana za osobiste uprzedzenia i przesady, przedstawia negatywny i wypaczony obraz Syberii, który może nie odzwierciedlać pełnego obrazu, i zawiera nieścisłości, które niektórzy czytelnicy uznali za obraźliwe.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

White Fever: A Journey to the Frozen Heart of Siberia

Zawartość książki:

Nikt przy zdrowych zmysłach nie podróżuje przez Syberię w środku zimy zmodyfikowanym rosyjskim jeepem, mając za towarzystwo jedynie odtwarzacz CD (który psuje się już pierwszego dnia). Ale Jacek Hugo-Bader nie jest zwykłym podróżnikiem.

Jako pięćdziesiąty prezent urodzinowy dla samego siebie, Jacek Hugo-Bader wyrusza w podróż z Moskwy do Władywostoku, przemierzając kontynent, który jest dwa i pół razy większy od Ameryki, zalany bandytami i nie zawsze w pełni wyposażony w drogi.

Ale jeśli jego misja brzmi obłąkańczo, jest to zgodne z krainą, którą odwiedza. Syberia powoli umiera - a dokładniej, zabija się sama. Jest to straumatyzowany postkomunistyczny krajobraz zaludniony przez bezdomnych i beznadziejnych: alkoholizm jest endemiczny, podobnie jak samobójstwa, morderstwa i zgony z powodu AIDS. Poznając te społeczności i rozmawiając z ludźmi, Hugo-Bader odkrywa wiele tragedii, ale także czarny humor, którym dzielą się pasterze reniferów, byli hipisi, współcześni raperzy, bezdomni i chorzy, szamani i wyznawcy „jednego z sześciu rosyjskich Chrystusów”, tylko jednej z wielu tajemnych religii, które kwitną w tym odizolowanym, niemożliwym regionie.