Dwanaście esejów, które składają się na tę książkę, opublikowaną po raz pierwszy w 1993 roku, interpretuje twórczość Bharati Mukherjee z różnych perspektyw krytycznych.
Podejścia autorów wahają się od biograficznego do poststrukturalistycznego, od analizy kulturowej, przez komentarz porównawczy, po lekturę dekonstrukcyjną. Taka różnorodność stanowisk teoretycznych i strategii interpretacyjnych pozwala temu zbiorowi esejów służyć kluczowemu celowi: zaoferować nie tylko wielorakie, ale i sprzeczne perspektywy na sztukę i osiągnięcia Mukherjee.
