Bezprzewodowe stacje telegraficzne Marconiego w Essex: Stulecie stacji radiowych w Brentwood i Ongar

Opinie czytelników

Książka stanowi dobrze zbadany i wciągający opis historii i znaczenia stacji radiowych w Ongar i Brentwood, atrakcyjny zarówno dla entuzjastów, jak i osób zainteresowanych komunikacją radiową.

Terminowa dostawa, dobrze napisana i fascynująca treść, dobra równowaga między informacjami technicznymi i anegdotycznymi, liczne fotografie poprawiają wrażenia z czytania, przydatne załączniki, wysoce zalecane przez czytelników zainteresowanych historią radia.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupia się ona na niszowym temacie, który może być mniej istotny dla osób niezainteresowanych radiem lub telekomunikacją.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Marconi's Wireless Telegraph Stations in Essex: The Centenary of Brentwood and Ongar Radio Stations

Zawartość książki:

Bezprzewodowe stacje telegraficzne Marconiego w Essex

Stulecie stacji radiowych w Brentwood i Ongar

Sto lat temu Guglielmo Marconi był zajęty tworzeniem połączeń telegraficznych między Wielką Brytanią a krajami na całym świecie i obsługiwał stacje bezprzewodowe w zachodniej Irlandii i Walii. Po I wojnie światowej nowe osiągnięcia w dziedzinie zaworów i technologii elektronicznej umożliwiły budowę stacji bezprzewodowych bliżej Londynu. Dzięki zapleczu inżynieryjnemu i produkcyjnemu firmy Marconi, które znajdowało się już w Chelmsford, logiczne było zbudowanie nowych stacji bezprzewodowych lub radiowych w Essex, a Brentwood i Ongar były wybranymi lokalizacjami do ustanowienia nowych połączeń europejskich i światowych. Ta książka opowiada historię tych dwóch stacji radiowych od ich powstania w 1921 roku do momentu, gdy nowe technologie i inne czynniki spowodowały ich upadek, Brentwood w 1967 roku i Ongar w 1985 roku.

Paul Hawkins

Paul Hawkins spędził całą swoją karierę pracując w łączności radiowej. W 1967 roku dołączył do British Post Office International Telecommunication, pracując w Dorchester Radio Station, a następnie Goonhilly Satellite Station i Bearley Radio Station. W latach 1980-83 pracował w USA, a od 1983 r. do przejścia na emeryturę w 2013 r. pracował dla Thales Company w Anglii, gdzie zajmował się projektowaniem anten i systemów komunikacyjnych dla okrętów marynarki wojennej. Radio i jego historia to osobiste zainteresowania Paula, który opublikował szereg artykułów w prasie poświęconej łączności bezprzewodowej, referaty konferencyjne dla IEE oraz książkę dotyczącą historii łączności radiowej. Prowadził również wykłady dla różnych grup na temat historii telekomunikacji radiowej, a na jednym z nich miał szczęście spotkać księżniczkę Elettra Marconi, córkę Guglielmo Marconiego.

Paul Reyland

Paul Reyland wychował się i kształcił w Brentwood. Po ukończeniu szkoły w 1965 roku rozpoczął pracę w Brentwood Radio Receiving Station jako praktykant. Kiedy stacja została zamknięta w 1967 roku, został przeniesiony do Ongar Radio Transmitting Station w North Weald, aby ukończyć szkolenie. Przez prawie 30 lat był zatrudniony przez Post Office International Telecommunication, później British Telecom International (BTI), pracując głównie w operacjach radiowych i satelitarnych. Od 1995 roku Paul pracował dla Międzynarodowej Morskiej Organizacji Satelitarnej (INMARSAT), przechodząc na emeryturę w 2002 roku. Po napisaniu artykułu o stacji radiowej Brentwood dla magazynu Essex Journal w 2019 roku, jego przyjaciel Paul Hawkins zasugerował, że powinni wydać książkę z okazji stulecia stacji radiowych Brentwood i Ongar. Ta książka jest wynikiem ich współpracy i badań.