Bezprzewodowe sieci informacyjne trzeciej generacji

Oryginalny tytuł:

Third Generation Wireless Information Networks

Zawartość książki:

Uniwersytet Rutgersa uruchomił WINLAB w 1989 roku, gdy branża komunikacyjna, rząd federalny i społeczność finansowa w Stanach Zjednoczonych budziły się z rosnącego apetytu społeczeństwa na komunikację bezprzewodową i niedoboru technologii, które mogłyby go zaspokoić. Tajemnica została już ujawniona w Europie, gdzie nie mniej niż trzy nowe systemy bezprzewodowe i komórkowe przechodziły z deski kreślarskiej do laboratorium, do fabryki i do konsumentów.

W lipcu 1989 r. FCC zorganizowała dobrze uczęszczany samouczek, który przekształcił się w debatę na temat tego, czy brytyjska lub szwedzka technologia drugiej generacji jest kluczem do masowej komunikacji osobistej. Wielu słuchaczy zastanawiało się, czy technologia amerykańska nie jest już wykluczona.

Niepewność technologiczna jest bardziej dotkliwa w komunikacji bezprzewodowej niż w jakiejkolwiek innej usłudze informacyjnej. Na przykład wielogigabitowa łączność światłowodowa podążała uporządkowanym postępem od podstawowych nauk prowadzących do technologii, która z kolei stymulowała standardy, a następnie produkty komercyjne. Ostatecznie znaleziono zastosowania, a przemysł i całe społeczeństwo odniosą korzyści.

W przeciwieństwie do tego, zastosowania komunikacji bezprzewodowej są widoczne dla niecierpliwej opinii publicznej. Istnieje duży rynek, ale jest on utrzymywany w ryzach przez niedobór przepustowości. Popyt doprowadził przemysł komórkowy do sformułowania standardów dla zaawansowanych systemów, zanim technologia została wdrożona.

Wszyscy wstrzymują oddech, czekając na wyniki pierwszych produktów. Luki w naukach podstawowych zwiększają niepewność i opóźniają rozstrzygnięcie debat technologicznych.