Bezpaństwowość i „prawo do posiadania praw”. Znaczenie obywatelstwa dla ochrony praw człowieka społeczności bezpaństwowych

Oryginalny tytuł:

Statelessness and 'right to have rights'. Importance of citizenship in protecting human rights of stateless communities

Zawartość książki:

Praca magisterska (M. A. ) z roku 2014 z przedmiotu Politics - International Politics - Topic: Międzynarodowe prawo publiczne i prawa człowieka, ocena: 66, University of Sheffield (Department of Politics), kierunek: Praca dyplomowa, język: Angielski, abstrakt: Bezpaństwowiec to osoba, "która nie jest uznawana za obywatela przez żadne Państwo na mocy jego prawa". Innymi słowy, bezpaństwowiec to osoba, która prawnie nigdzie nie przynależy. Żaden rząd nie jest odpowiedzialny za jej prawa, przetrwanie lub istnienie. Bezpaństwowcy są zmuszeni do prowadzenia nielegalnego życia i są bardzo narażeni na ostracyzm, dyskryminację i brak bezpieczeństwa. Tam, gdzie obywatelstwo jest normą, bezpaństwowość jest zjawiskiem wyjątkowym. Niektórzy ludzie są bezpaństwowcami z powodu prześladowań etnicznych.

Inni utracili obywatelstwo podczas reformy państwa.

Niektórzy po prostu wpadli między szczeliny przepisów dotyczących obywatelstwa.

Inni przekazali swoją bezpaństwowość dzieciom. Obywatelstwo narodowe zapewnia ludziom poczucie tożsamości i jest kluczem do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym (UNHCR, 2012:2). Ponieważ zgodnie z prawem międzynarodowym tylko "obywatele" mają nieograniczone prawo wjazdu i pobytu w danym kraju, bezpaństwowcy często pozostają bez jakiegokolwiek zezwolenia na pobyt i podlegają wielokrotnym lub ciągłym zatrzymaniom. Celem niniejszego projektu jest analiza i ustalenie znaczenia "prawa do posiadania praw" lub obywatelstwa poprzez zbadanie i ocenę trudnej sytuacji bezpaństwowców na Łotwie, w Estonii i Mjanmie. Studium bada warunki w zakresie praw człowieka wynikające z bezpaństwowości, adekwatność reakcji organizacji międzynarodowych na takie sytuacje oraz potencjał obecnych ram prawnych w zakresie ochrony bezpaństwowców.