Bezczelny

Opinie czytelników

BRAZEN to zbiór poezji autorstwa Alexis Rhone Fancher, który ze szczerością i inteligencją porusza głęboko osobiste i często tabu tematy. Praca opisywana jest jako konfesyjna, łącząca osobiste narracje z refleksjami kulturowymi, wzbogaconymi fotografiami Fancher. Czytelnicy uważają, że poezja jest zarówno erotyczna, jak i niepokojąca, ukazując złożoność miłości i prawd emocjonalnych.

Poezja Fanchera jest chwalona za autobiograficzną głębię, konfesyjny styl i mistrzowski język. Czytelnicy doceniają szczere i bezczelne przedstawienie osobistych doświadczeń, przeplatanie się kwestii kulturowych oraz włączenie unikalnych fotografii, które uzupełniają poezję.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za niepokojący lub niepokojący ze względu na jego surowy i erotyczny charakter, który może nie spodobać się każdemu. Ponadto, chociaż poezja jest wysoko ceniona, osoby niezaznajomione z konfesyjnym stylem pisania mogą potrzebować czasu, aby w pełni zaangażować się w prezentowane tematy.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Brazen

Zawartość książki:

Nowa kolekcja nagradzanej poetki Alexis Rhone Fancher.

Dla fanów Alexis Rhone Fancher oczekiwanie dobiegło końca. Przyznaj się! Pragnąłeś czegoś niegrzecznego, aby ożywić swoje życie. Po raz kolejny Alexis dostarcza. Bezczelna prezentuje jej najlepsze prace od czasu Erotic i zawiera wszystkie wiersze "Famous Poet Behaving Badly", po raz pierwszy w jednym tomie.

Zrób to! Poddaj się swojej Bezwstydnej naturze...

"Poezja jest dla naszych sekretów, dla rzeczy, których nie żałujemy, dla słabości, które nie są wyznaniami ani przyznaniem się, ale proklamacjami, pieśniami, radosnymi wspomnieniami. Taka jest poezja Alexis Rhone Fancher Brazen. Dziewczęta i kobiety, które pojawiają się w tych wierszach, są bezwstydne i nieskrępowane. Przypominają mi, dlaczego potrzebuję poezji. Twardy i czuły jednocześnie, ten przejrzysty i liryczny zbiór błyska jasno w szorstkiej, neonowej nocy pamięci. Rozłupuje serce i nie przestaje rozłupywać." - Jenn Givhan, autorka Belly To The Brutal.

"W Brazen, podobnie jak w poprzednich pracach, Alexis Rhone Fancher płynnie rekonfiguruje romantyzm, konfesjonalizm, glam, noir, punk i historię dynamiki władzy, poruszając się po tej cudownej granicy między zmysłowością a dekadencją, ekstazą i hedonizmem, epikureizmem i porno. Bezkompromisowo trzewne, wiersze te wskazują również na nieuchronne prawdy, odzwierciedlając, w jaki sposób impuls erotyczny inspiruje, napędza, adrenalizuje, a czasami nas pochłania. Jak pisze poetka: "(Ciało) jest polem minowym; jest też "odpowiedzialnością" i "albatrosem"". Tkając obrazy i narracje na przemian nieodparte i niepokojące, a często jedno i drugie, Fancher przypomina nam, że chociaż pożądanie jest fascynującym przewodnikiem, może być wymagającym mistrzem." - John Amen, redaktor Pedestal Magazine / autor Illusion of an Overwhelm.

"Dla Alexis Rhone Fancher, znakomitej fotografki, oko jest organem seksualnym, a aparat narzędziem pożądania. Intensywna zmysłowość staje się rodzajem modlitwy, a także sposobem na odsłonięcie naszych blizn, ujawnienie i uzdrowienie: "Kiedy pytam go, którą część mnie kocha najbardziej, / J. odpowiada: To, czego mi brakuje, // dotykając miejsca, w którym był mój sutek". W Los Angeles, gdzie mieszka Fancher, hollywoodzcy celebryci są jak kojoty na polowaniu, porywające wygłodniałych młodych artystów zmuszonych do zarabiania na życie seks telefonami. Powtarzającą się postacią w tych wierszach jest bezimienny "sławny poeta", intrygujący, przesadnie seksowny, ponad siedemdziesięcioletni mężczyzna, który trzyma młodą poetkę w niewoli: sprawił, że myślała / że wymyśliła pożądanie, / liczył na jej dyskrecję, / nauczył ją być lojalną jak gołębica. Twarde krawędzie tematów Fancher czasami przytłaczają czytelnika, ale wiersze są oddane w tak naładowanym, napakowanym języku, bogatym w metafory, teksturowanym szybkimi zwrotami od erotyki do satyry i tragizmu, że nie możemy oderwać oczu od tego, co nam pokazuje, nawet gdy wypala się to w naszych wspomnieniach. Poetka widzi przystojnego młodego mężczyznę i mówi: "Gdyby był mój, / Jeździłabym na nim jak na skradzionym rowerze." ---- Michael Simms, redaktor, Vox Populi, autor Bicycles of the Gods.

Poezja. Studia kobiece.