Ocena:

Recenzje książki „Bez żartów: Making Jewish Humor” autorstwa Ruth Wisse ilustrują podział wśród czytelników dotyczący treści i tonu książki. Podczas gdy niektórzy doceniają naukową głębię i historyczną analizę żydowskiego humoru, inni uważają ją za zbyt akademicką i pozbawioną humoru, którego oczekiwali. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest scharakteryzowana jako poważne badanie pochodzenia i ewolucji żydowskiego humoru, a nie książka z dowcipami.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i zapewnia cenny kontekst i wgląd w żydowski humor, śledząc jego historyczne korzenie i znaczenie kulturowe. Niektórzy czytelnicy chwalą rygorystyczną analizę autorki i jej związek między humorem a żydowskim doświadczeniem, pokazując rolę humoru w radzeniu sobie z przeciwnościami losu. Narracja jest zauważana jako pouczająca dla tych, którzy chcą zaangażować się w materiał.
Wady:Wielu recenzentów krytykuje książkę za to, że jest zbyt akademicka i sucha, z brakiem przystępnego humoru. Niektórzy uznali tekst za nużący i trudny do zrozumienia, szczególnie w początkowych rozdziałach. Kilku czytelników spodziewało się zbioru humorystycznych anegdot lub dowcipów, ale byli rozczarowani, gdy zamiast tego znaleźli poważną pracę naukową. Panuje przekonanie, że książka może zrazić do siebie nieżydowskich czytelników ze względu na jej specyfikę kulturową.
(na podstawie 41 opinii czytelników)
No Joke: Making Jewish Humor
Dlaczego geniusz żydowskiego humoru wiąże się zarówno z ryzykiem, jak i nagrodami
Humor jest najbardziej znaną żydowską reakcją na nowoczesność. W tej książce Ruth Wisse przywołuje i oklaskuje geniusz spontanicznego żydowskiego żartu - a także błyskotliwość komicznych arcydzieł pisarzy takich jak Heinrich Heine, Szolem Alejchem, Izaak Babel, S. Y. Agnon, Izaak Bashevis Singer i Philip Roth. Jednocześnie Wisse zwraca uwagę na niepewne warunki, które powołują żydowski humor do istnienia - i cenę, jaką może on wymagać od swoich praktyków i odbiorców.
Wisse szeroko śledzi współczesny humor żydowski na całym świecie, wydobywając jego implikacje, badając niezapomniane i wymowne przykłady z języka niemieckiego, jidysz, angielskiego, rosyjskiego i hebrajskiego. Wśród innych tematów, książka przygląda się temu, jak żydowski humor skierował żydowską naukę i słownictwo na nowe ścieżki kreatywności, przyniósł ulgę liberalnym nie-Żydom w represyjnych społeczeństwach i wzbogacił kulturę popularną w Stanach Zjednoczonych.
Zapraszając czytelników do rozważenia przyjemności i zysków płynących z żydowskiego humoru, książka zadaje trudne, ale fascynujące pytania: Czy nadmiar i skrajna samokrytyka żydowskiego humoru może posunąć się za daleko i przynieść odwrotny skutek? I czy „zostaw ich śmiejących się” jest najmądrzejszym mottem dla ludzi, których inni zamierzali zmieść ze sceny historii?