Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
No Shortcuts - Why States Struggle to Develop a Military Cyber-Force
Cyberbezpieczeństwo jest często najwyższym priorytetem bezpieczeństwa narodowego. Wiele państw uznało cyberprzestrzeń za nową domenę działań wojennych, starając się opracować wojskową strategię cybernetyczną.
Oceny ryzyka dokonywane przez rządy często stawiają zagrożenie wrogim cyberatakiem na równi z klęskami żywiołowymi, międzynarodowym terroryzmem czy atakiem nuklearnym. Wywołało to wiele dyskusji i obaw dotyczących przyszłości konfliktów, a także cyfrowej podatności społeczeństw. Wkraczając w 2020 rok, „cyberklub” proliferatorów traci swoją ekskluzywność z początku XXI wieku.
Ponad czterdzieści państw publicznie utworzyło wojskowe cyber-dowództwo, w tym wiele krajów zachodnich - USA, Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania, Holandia, Estonia - i innych - Peru, Brazylia, Wietnam, Korea Południowa, Nigeria. Co najmniej kolejny tuzin ogłosił plany ustanowienia takiej zdolności.
No Shortcuts oferuje czytelnikom zrównoważone spojrzenie na militaryzację cyberprzestrzeni, pokonując przepaść między technologią a polityką, aby ocenić elementy składowe wymagane do rozwoju wojskowej zdolności cybernetycznej. Smeets argumentuje, że dla wielu państw bariery wejścia na rynek są obecnie zbyt wysokie i wyjaśnia ograniczenia transferu zdolności przez państwa i podmioty prywatne; ale pokazuje również, na szerokich przykładach empirycznych, w jaki sposób zdolności rządów do rozwijania tych zdolności mogą się zmieniać w czasie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)