Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
No Morality, No Self: Anscombe's Radical Skepticism
Często cytowane i równie często kwestionowane, "Współczesna filozofia moralna" (1958) i "Pierwsza osoba" (1975) Elizabeth Anscombe są kamieniami milowymi dwudziestowiecznej filozofii analitycznej. Chociaż argumenty Anscombe przedstawione w tych artykułach są znane filozofom, ich znaczenie pozostaje powszechnie niezrozumiane, mówi James Doyle.
No Morality, No Self oferuje świeżą interpretację wciąż kontrowersyjnych tez Anscombe dotyczących rozumowania etycznego i indywidualnej tożsamości, w szczególności jej argumentu, że termin "moralny" (występujący w takich kontekstach jak "obowiązek moralny") jest dosłownie pozbawiony znaczenia, a "ja" nie odnosi się do jakiejś specjalnej jednostki zwanej "jaźnią" - para twierdzeń, na które filozofowie zareagowali z głębokim sceptycyzmem. Niezależnie od tego, jak niepokojące mogą być wnioski Anscombe, Doyle pokazuje powagę rozumowania brytyjskiego filozofa, ujawniając z jasnością i zwięzłością, w jaki sposób kontrargumenty krytyków Anscombe opierają się na błędnym lub niepełnym zrozumieniu jej pomysłów.
Doyle skupia się na głównej zagadce, jaką Anscombe postawił szkole referencjalistycznej: mianowicie, że niemożliwe jest podanie nieokrągłego wyjaśnienia, w jaki sposób "ja" odnosi się do osoby, która je wypowiada. Pokazuje, gdzie obalenia filozofów, w tym Lucy O'Brien, Garetha Evansa i Iana Rumfitta, zawodzą, i rzuca światło na to, dlaczego "ja" rozwinęło cechy, które sprawiają, że wygląda, jakby funkcjonowało jako wyrażenie odnoszące. Godząc pozornie niezgodne punkty widzenia, Doyle argumentuje, że "ja" odnosi się do jaźni, ale nie w sposób, w jaki ktokolwiek podejrzewał - zaskakujący wniosek, który jest całkowicie zgodny z prowokacyjną myślą Anscombe.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)