Ocena:
Książka Pauliny Porizkovej otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwaliło jej szczerą i zrozumiałą narrację, unikalną strukturę i głęboki wgląd w jej życie i doświadczenia, szczególnie jako kobiety starzejącej się w społeczeństwie, które często pomija starsze kobiety. Krytycy wspominają jednak o kwestiach związanych z rozmiarem i głębią książki, a niektórzy czytelnicy czują się niezadowoleni z treści i nagłego zakończenia.
Zalety:⬤ Szczera i wiarygodna opowieść, która trafia do czytelniczek, zwłaszcza kobiet w podobnym wieku.
⬤ Unikalna struktura zorganizowana według tematów, a nie liniowej osi czasu.
⬤ Zapadające w pamięć metafory i głęboki wgląd w osobiste zmagania, niepewność i doświadczenia ze sławą.
⬤ Inspirujące przesłanie o odporności i pozytywnym nastawieniu podczas jej trudów.
⬤ Dobrze napisana, z wciągającą prozą, którą wielu uznało za urzekającą.
⬤ Niewielki rozmiar książki w stosunku do ceny, przez co niektórzy czytelnicy uważają, że nie jest ona tego warta.
⬤ Kilku czytelników uznało eseje za pozbawione głębi lub zainteresowania, stwierdzając, że nie pozostawiły w nich chęci na więcej.
⬤ Niektóre komentarze odzwierciedlają obawy dotyczące chaotycznej narracji lub nagłego zakończenia.
⬤ Krytyka dotycząca postrzeganego skupienia się na byciu ofiarą w niektórych aspektach jej historii.
(na podstawie 61 opinii czytelników)
No Filter: The Good, the Bad, and the Beautiful
Pisarka i była modelka Paulina Porizkova pisze serię intymnych, introspekcyjnych i pouczających esejów o złożoności kobiecości w każdym wieku, odsuwając błyszczącą okładkę magazynu i pisząc od serca.
Urodzona w zimnowojennej Czechosłowacji Paulina Porizkova zyskała rozgłos jako modelka, pojawiając się na swojej pierwszej okładce Sports Illustrated Swimsuit Issue w 1984 roku. Jako twarz Este Lauder w 1989 roku była jedną z najlepiej opłacanych modelek na świecie. Kiedy została obsadzona w teledysku do piosenki „Drive” zespołu The Cars, była to miłość od pierwszego wejrzenia dla niej i frontmana Rica Ocaska. On miał wtedy czterdzieści lat, a Porizkova dziewiętnaście. Kolejne dekady przyniosły małżeństwo, macierzyństwo, rozwijającą się karierę pisarską, a później smutek, samotność, izolację i ostatecznie rozwód. Po śmierci byłego męża - i ujawnieniu głębokiej zdrady - Porizkova oszołomiła fanów swoją zaciekłą wrażliwością i rozbrajającą szczerością, pozwalając całemu światu dzielić się swoim doświadczeniem bycia kobietą, która musi zacząć od nowa.
Jest to mądra i przekonująca eksploracja złamanego serca, żalu, piękna, starzenia się, związków, ponownej inwencji i znalezienia swojego celu. W tych esejach Porizkova obnaża swoją duszę i dzieli się lekcjami, których się nauczyła - często w trudny sposób. Po całym życiu bycia obserwowaną, jest gotowa, by zostać wysłuchaną.
