Beyond the Pawpaw Trees: Historia Anny Lavinii

Opinie czytelników

Recenzje „Beyond the Pawpaw Trees” podkreślają, że jest to ceniony klasyk, szczególnie odpowiedni dla dzieci i nostalgicznych dorosłych. Czytelnicy doceniają uroczą i pomysłową fabułę, a także piękne ilustracje. Choć wielu z nich uważa książkę za magiczną i urzekającą, niektórzy uważają, że jej surrealistyczne elementy były niepokojące lub że brakowało jej głębi relacji między postaciami, które można znaleźć w innych ukochanych książkach dla dzieci.

Urocza i pomysłowa fabuła, nostalgiczny urok dla dorosłych, magiczna jakość, która angażuje młodych czytelników, piękne ilustracje i nadaje się do czytania na głos. Wielu czytelników uważa, że jest to wspaniałe doświadczenie dla dzieci przechodzących do książek z rozdziałami i przywołuje miłe wspomnienia z dzieciństwa.

Niektórzy czytelnicy uważają, że historia jest surrealistyczna lub niesamowita, co umniejsza ich przyjemność. Niektórzy uważają, że nie ma ona takiej samej głębi relacji jak inne klasyki dla dzieci i zauważają powolne tempo w niektórych częściach, szczególnie na początku. Istnieją również obawy dotyczące charakterystyki i sposobu opisywania niektórych postaci.

(na podstawie 46 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beyond the Pawpaw Trees: The Story of Anna Lavinia

Zawartość książki:

Wszystko zaczęło się w lawendowo-niebieski dzień - taki, w którym wszystko może się zdarzyć. To właśnie tego dnia ojciec Anny Lavinii zobaczył podwójną tęczę i ruszył za nią w pogoń.

I właśnie w taki dzień ona i jej kotka Truskawka wyruszają w podróż poza otoczony murem ogród, w którym rosną drzewa pawpaw, do miejsca, w którym jaskry kwitną na różowo, a prawa grawitacji nie zawsze mają zastosowanie. Tutaj Anna Lavinia przetestuje radę swojej matki "Nigdy nie wierz w to, co widzisz" w porównaniu z mądrymi słowami ojca "Wierz tylko w to, co widzisz" i być może w końcu będzie mogła użyć tajemniczego srebrnego klucza, który jej ojciec zostawił, gdy gonił za tęczami.

Beyond the Pawpaw Trees to wycieczka przez krainę tak dziwną i cudowną jak Oz, wypełnioną ludźmi tak uroczo szalonymi, jak każdy w lustrze Alicji. Jest to miejsce, do którego można wracać raz po raz, pięknie ożywione fantazyjnymi słowami Palmera Browna i misternymi, cukrowymi rysunkami.