Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 29 głosach.
Kiedy czterdziestojednoletnia Alison Rose dostała pracę jako recepcjonistka w New Yorkerze w połowie lat 80-tych, została przyjęta przez tamtejszych pisarzy - „plemię bogów”, którzy zmienili ją z pół-pustelnika w pełnoprawną pisarkę dla magazynu. Te pokrewne dusze utworzyły zaimprowizowany klub: Anonimowych Obłąkanych („zupełnie inny świat, który był lepszy niż obłąkany”).
Rose była niepodobna do nikogo w grupie. Jak powiedziała Renata Adler o ścieżce Alison: „To była najbardziej zniuansowana, odważna i całkowicie szalona droga, jaką można było przebyć”.
W Better Than Sane Rose zabiera nas od swojego dzieciństwa do lat spędzonych w The New Yorker, ujawniając, jak często „nie dbała o egzystencję na tyle, by ją kontynuować” i wolała zostać w swoim pokoju ze zwierzętami i myśleć. Pisze o dorastaniu w Kalifornii, córce przystojnego psychiatry, który był czarujący dla przyjaciół, ale tyranem i tyranem dla swojej rodziny; przeprowadzce na Manhattan w wieku dwudziestu lat, spaniu w Central Parku, żywieniu się Valium, Eskatrolem i ciastem pomarańczowym Sara Lee; Przeprowadzka do Los Angeles, uczęszczanie do Actors Studio, mieszkanie z synem Burta Lancastera „Billy the Fish”, spotkanie Helmuta Dantine'a ze sławy Casablanki, który dał jej schronienie przed burzą, a także spotkanie Gardnera McKaya, jej idola telewizyjnego z dzieciństwa, i zostanie świętymi, bliskimi przyjaciółmi na całe życie; i wreszcie powrót do Nowego Jorku, gdzie znalazła inspirację do kontynuowania kariery pisarskiej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)