Better in the Poconos: Historia wakacyjnej krainy w Pensylwanii

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, książka otrzymała mieszane recenzje. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili terminową dostawę i jakość książki, inni uznali ją za nieciekawą i pozbawioną treści wizualnych.

Terminowa dostawa, nowy stan, doskonała treść historyczna o górach Pocono, responsywna obsługa.

Wysoka cena z powodu wyczerpania nakładu, niezbyt interesująca dla niektórych czytelników, niewiele zdjęć.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Better in the Poconos: The Story of Pennsylvania's Vacationland

Zawartość książki:

Kiedy Antoine Dutot otworzył Kittatinny Hotel - pierwszy hotel turystyczny w Poconos - w 1829 roku, nie wiedział, że jest pionierem tego, co stanie się jednym z największych i najbardziej zróżnicowanych obszarów turystycznych i rekreacyjnych na Wschodnim Wybrzeżu. Chociaż jego początkowe przedsięwzięcie nie powiodło się, przemysł turystyczny Poconos odniósł długoterminowy sukces, ewoluując i dostosowując się do zmian. Better in the Poconos opowiada historię najważniejszego regionu wypoczynkowego Pensylwanii od jego najwcześniejszych dni do chwili obecnej.

Kwitnący przemysł turystyczny i kurortowy w Poconos można częściowo przypisać wspaniałym górom, strumieniom i lasom. Ale ponadczasowy urok natury został dopasowany, a nawet przewyższony, przez zdolność kurortów do redefiniowania siebie. W połowie XIX wieku William Cullen Bryant przedstawił region Pocono jako rozkosz dla myśliwych, opisując obfitą zwierzynę i wysublimowane krajobrazy. Era wiktoriańska przyniosła jednak eleganckie przejażdżki powozem i krokiety; później wyspecjalizowane ośrodki etniczne zaspokajały potrzeby mniejszości w Filadelfii i Nowym Jorku; a w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku Poconos zyskało reputację raju dla nowożeńców. Ta ewolucja trwa do dziś: kraina romansu ustąpiła miejsca ośrodkom narciarskim i zjeżdżalniom wodnym, z których korzystają dzisiejsze rodziny na wakacjach.

Właściciele ośrodków wypoczynkowych i zajazdów w Poconos od dawna zdawali sobie sprawę z zaciekłej konkurencji nieodłącznie związanej z branżą wakacyjną. Wcześnie zdali sobie sprawę, że rywalizują nie tylko między sobą, ale także z innymi kurortami - najpierw w Catskills i na wybrzeżu New Jersey, a następnie na Florydzie, na Karaibach, a nawet w Europie. Better in the Poconos ilustruje strategie, dzięki którym kurorty w północno-wschodniej Pensylwanii zareagowały na te siły rynkowe. Zostały one zmuszone do zapewnienia najwyższej jakości usług i udogodnień, a także nowatorskich rozrywek i zajęć dla swoich gości. Na przykład w drugiej połowie XX wieku "super-ośrodki" zaczęły wypierać stare hotele: nowe ośrodki mogły oferować całoroczne atrakcje dzięki wynalezieniu sztucznego śniegu. Podobnie, hotele dla nowożeńców podupadły, gdy na scenie Poconos pojawiły się ośrodki dla par - ośrodki wypoczynkowe, które szczyciły się takimi innowacjami, jak wanna w kształcie serca i jacuzzi w kształcie wysokiego kieliszka do szampana.

Better in the Poconos odtwarza tę scenę i ludzi, którzy ją ożywili - nie tylko właścicieli zajazdów, sprzedawców pamiątek, robotników i pracowników usług, ale także liderów społeczności i wizjonerów, którzy promowali gospodarkę wakacyjną i starali się nią kierować. Właściwi wiktorianie, oddani sportowcy, młodzi nowożeńcy, rodziny i single, stateczne panie z Chrześcijańskiego Związku Wstrzemięźliwości Kobiet (i grzesznicy, których wady chciały złagodzić), członkowie Ku Klux Klanu, bogaci kwakrzy, żydowscy socjaliści i imigranci - wszyscy oni, i nie tylko, składają się na bogatą mozaikę Poconos.