Betonowa wyspa

Opinie czytelników

Concrete Island autorstwa J.G. Ballarda to surrealistyczna i alegoryczna opowieść o izolacji i relacjach międzyludzkich we współczesnym świecie, opowiedziana poprzez historię architekta Roberta Maitlanda, który po wypadku samochodowym utknął na zapomnianej wyspie komunikacyjnej. Książka porusza tematy wyobcowania, przetrwania i wpływu technologii na relacje międzyludzkie, otrzymując mieszane reakcje czytelników na brak tradycyjnej struktury narracyjnej i głębi w rozwoju postaci.

Książka charakteryzuje się błyskotliwym pisarstwem z bogatymi, żywymi opisami i prowokującą do myślenia narracją. Wielu czytelników docenia eksplorację tematów egzystencjalnych, użycie metafory i elementy thrillera psychologicznego, które sprawiają, że historia jest wciągająca. Jest również uznawana za zdolność do stymulowania filozoficznych refleksji na temat współczesnego społeczeństwa i kondycji ludzkiej.

Niektórzy czytelnicy uznali powieść za powolną i zbyt powtarzalną, sugerując, że można ją było skondensować do krótkiego opowiadania. Postaciom brakuje rozwoju i głębi, a narracja może być myląca lub nużąca dla tych, którzy oczekują liniowej fabuły. Dodatkowo, metaforyczna i abstrakcyjna natura książki może być polaryzująca, pozostawiając niektórych czytelników w poczuciu odłączenia lub niedosytu.

(na podstawie 81 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Concrete Island

Zawartość książki:

Concrete Island składa pokręcony hołd Robinsonowi Crusoe Defoe.

Nowe wydanie ze wstępem Neila Gaimana. Pewnego kwietniowego dnia, tuż po trzeciej po południu, samochód Roberta Maitlanda rozbija się o betonową balustradę szybkiej autostrady na wyspę poniżej, gdzie zostaje ranny i ostatecznie uwięziony.

To, co zaczyna się jako niemal niedorzeczna sytuacja, szybko zamienia się w horror, gdy Maitland - nikczemnie nowoczesny Robinson Crusoe - zdaje sobie sprawę, że pomimo dowodów na istnienie innych mieszkańców, ten skazany na zagładę teren stał się lustrem jego własnego umysłu. Poszukując ciemnych zewnętrznych krawędzi codzienności, Ballard wplata prywatną katastrofę w intensywnie spekulatywną alegorię.