Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Beowulf and the Grendel-Kin: Politics and Poetry in Eleventh-Century England
W "Beowulf and the Grendel-kin: Politics and Poetry in Eleventh-Century England", Helen Damico przedstawia pierwszą skoncentrowaną dyskusję na temat początkowych dwóch trzecich z 3 182 wersów "Beowulfa" w kontekście burzliwych lat, które składały się na pierwszą połowę XI wieku w anglo-duńskiej Anglii Damico oferuje wnikliwe argumenty, że główne wydarzenia historyczne i postacie odnoszące się do rządów Knuta i jego synów zapisane w "Kronice anglosaskiej", ", "Encomium Emmae Reginae" oraz głównych kontynentalnych i skandynawskich tekstach historycznych, mają uderzające podobieństwa z wydarzeniami i postaciami znalezionymi w co najmniej ośmiu jednostkach narracyjnych, zgodnie z zapisem skryby A w BL, Cotton Vitellius A. xv, które składają się na quasi-szóstowieczną narrację wiersza dotyczącą upadku legendarnych Scyldingów.
Biorąc pod uwagę umiejętności kompozycyjne poety - szeroko relacyjne i eklektyczne w swej istocie - oraz jego pokrewieństwo z praktykującymi skaldami, te ciągi paralelizmów nie mogły być przypadkowe. Damico argumentuje raczej, że analizowane w kontekście innych jedenastowiecznych tekstów, które albo narzekały, mrocznie satyryzowały, albo odwrotnie, świętowały powstanie anglo-duńskiego królestwa, jednostki Beowulfian mogą przynieść głębsze zrozumienie złożoności procesu kompozycyjnego poety.
Damico ilustruje wykorzystanie przez poetę narzędzi jego rzemiosła - kompresji, substytucji, umiejętnego kodowania postaci - do reinterpretacji i przekształcania poważnych społeczno-politycznych "faktów" historii, aby stworzyć coś, co można scharakteryzować jako rodzaj historycznej alegorii, w której dwie równoległe narracje, jedna dosłowna, a druga zawoalowana, działają jednocześnie. "Beowulf and the Grendel-kin" przedstawia historię poematu nie jako narrację o potworze, folklorystyczną czy wyłącznie legendarną opowieść, ale raczej jako poemat swoich czasów, historyczną alegorię radzącą sobie i rekonfigurującą społeczno-polityczne wydarzenia pierwszej połowy XI-wiecznej anglosaskiej Anglii.