Ocena:
Książka przedstawia kompleksowy, ale zwięzły przegląd prezydentury Benjamina Harrisona, podważając postrzeganie go jako zastępcy. Charles Calhoun podkreśla znaczące osiągnięcia legislacyjne Harrisona i jego rolę jako reformatora, jednocześnie zwracając uwagę na wyzwania polityczne, przed którymi stanął. Biografia jest napisana w sposób jasny i wciągający, dzięki czemu jest odpowiednia dla czytelników zainteresowanych mniej znanymi aspektami historii prezydenckiej.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ oferuje wnikliwą analizę i kontekst
⬤ podkreśla legislacyjne osiągnięcia Harrisona
⬤ odpowiednia dla czytelników szukających zwięzłej biografii
⬤ przyjemna i przystępna lektura
⬤ przedstawia Harrisona jako znaczącą postać, a nie tylko mało znanego prezydenta.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za zbyt krótką i pozbawioną głębi
⬤ może nie być konieczna dla tych, którzy nie są szczególnie zainteresowani Harrisonem
⬤ obejmuje kwestie polityczne, które mogą być mało interesujące dla ogólnego czytelnika.
(na podstawie 54 opinii czytelników)
Benjamin Harrison: The American Presidents Series: The 23rd President, 1889-1893
Potomek politycznej dynastii rozpoczyna erę wielkiego rządu
Benjamin Harrison miał politykę we krwi. Jego pradziadek podpisał Deklarację, a dziadek, William Henry Harrison, był dziewiątym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Harrison, czołowy prawnik z Indiany, stał się mistrzem Partii Republikańskiej, biorąc nawet urlop od wojny secesyjnej, aby prowadzić kampanię na rzecz Lincolna. Po wolnej od skandali kadencji w Senacie - co nie było małym wyczynem w epoce pozłacanej - Republikanie wybrali Harrisona na swojego kandydata na prezydenta w 1888 roku. Pomimo przegranej w głosowaniu powszechnym, pokonał on urzędującego prezydenta Grovera Clevelanda w kolegium elektorów.
W przeciwieństwie do standardowych historii, które odrzucają prezydenturę Harrisona jako skorumpowaną i nieaktywną, Charles W. Calhoun omiata stereotypy epoki, aby ujawnić osiągnięcia naszego dwudziestego trzeciego prezydenta. Gdy Kongres znajdował się pod kontrolą Republikanów, był on przykładem aktywnego prezydenta, gorączkowo pracując nad wprowadzeniem planów partii do prawa i zatwierdzając pierwszy miliardowy budżet na czas pokoju. Ale Demokraci wygrali Kongres w 1890 roku, wstrzymując jego program legislacyjny, a ponieważ Pierwsza Dama była chora, jego wyścig o reelekcję przebiegał spokojnie. (Ostatecznie Harrison nie zdołał pokonać Clevelanda w ich bezprecedensowym rewanżu.
Z olśniewającą uwagą poświęconą życiu tego prezydenta i gobelinowi społecznemu jego czasów, Calhoun przekonująco rozważa dziedzictwo Harrisona.
