Being No One - The Self-Model Theory of Subjectivity (Metzinger Thomas (profesor filozofii na Uniwersytecie Johannesa Gutenberga w Moguncji))

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za ambitną eksplorację świadomości, oferując głęboki wgląd i dobrze uargumentowaną perspektywę. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za znaczący wkład w tę dziedzinę, inni krytykowali ją za to, że jest zbyt złożona i czasami zagmatwana, a styl pisania może nie być dostępny dla wszystkich.

⬤ Ogromny zakres i głębia, dzięki czemu złożone idee wydają się zrozumiałe.
⬤ Oferuje unikalne perspektywy i argumenty dotyczące świadomości, które podważają istniejące pojęcia.
⬤ Dobrze napisana, z jasnymi podsumowaniami i wyjaśnieniami kluczowych punktów.
⬤ Dostarcza prowokującego do myślenia materiału, który nagradza wysiłki czytelnika.
⬤ Wysoce zalecana dla osób zainteresowanych świadomością i jej związkiem z aktywnością mózgu.

⬤ Niezwykle długa (około 700 stron) i gęsta, co może być przytłaczające.
⬤ Zakłada doświadczenie w filozofii, którego niektórzy czytelnicy mogą nie posiadać, co może prowadzić do nieporozumień.
⬤ Użycie żargonu i złożonych teorii, które mogą wydawać się abstrakcyjne i nieuzasadnione.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za pretensjonalną lub zbyt rozwlekłą.
⬤ Krytyka dotycząca przejrzystości tekstu, zwłaszcza dla laików lub osób niezaznajomionych z tematem.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Being No One - The Self-Model Theory of Subjectivity (Metzinger Thomas (Professor of Philosophy Johannes Gutenberg-Universitat Mainz))

Zawartość książki:

Według Thomasa Metzingera na świecie nie istnieją takie rzeczy jak jaźń: nikt nigdy nie miał ani nie był jaźnią. Wszystko, co istnieje, to fenomenalne ja, które pojawia się w świadomym doświadczeniu.

Fenomenalna jaźń nie jest jednak rzeczą, ale trwającym procesem; jest treścią "przezroczystego modelu jaźni". W "Being No One" Metzinger, niemiecki filozof, opiera się na badaniach neuronaukowych, aby przedstawić reprezentacjonistyczną i funkcjonalną analizę tego, czym w rzeczywistości jest świadomie doświadczana perspektywa pierwszoosobowa. Budując pomost między naukami humanistycznymi a empirycznymi naukami o umyśle, rozwija nowe zestawy narzędzi pojęciowych i metafor; wykorzystuje studia przypadków niezwykłych stanów umysłu, takich jak agnozja, zaniedbanie, ślepowidzenie i halucynacje; i oferuje nowe zestawy wielopoziomowych ograniczeń dla koncepcji świadomości.

Głównym pytaniem Metzingera jest: w jaki sposób silna, świadomie doświadczana subiektywność wyłania się z obiektywnych wydarzeń w świecie przyrody? Jego epistemicznym celem jest ustalenie, czy świadome doświadczenie, w szczególności doświadczenie bycia kimś, które wynika z pojawienia się fenomenalnej jaźni, może być analizowane na subpersonalnych poziomach opisu. Pyta również, czy i w jaki sposób nasze kartezjańskie intuicje, że subiektywne doświadczenia jako takie nigdy nie mogą być redukcyjnie wyjaśnione, są ostatecznie zakorzenione w głębszej reprezentacyjnej strukturze naszych świadomych umysłów.