Beholding: Situated Art and the Aesthetics of Reception
Beholding rozważa przestrzennie usytuowane spotkanie między dziełem sztuki a widzem. Argumentuje, że dzieła sztuki tworzone dla określonych miejsc lub warunków tworzą strukturę wzajemnego spotkania, które jest uzupełniane przez obecność widza.
Są to dzieła, które wymagają „udziału patrzącego”, ale nie, jak twierdził Ernst Gombrich, w celu podtrzymania iluzji. Beholding rekonfiguruje raczej Gombrichowskie pojęcie udziału patrzącego jako zestawu „licencjonowanych” projekcji wyobrażeniowych i poznawczych. Każdy rozdział przedstawia konkretne dzieło sztuki w kontekście uzupełniającego tekstu teoretycznego.
Książka ustanawia transhistoryczne pojęcie spotkania usytuowanego przestrzennie i rozważa rolę gospodarza architektonicznego we wprowadzaniu orientacji widza do gry. Książka angażuje różnorodne praktyki: od renesansowego malarstwa i portretów grupowych po intermedialne praktyki instalacji i sztuki performance.
Napisana w ramach szerokiego zakresu estetyki recepcji, książka proponuje fenomenologiczną teorię patrzenia, argumentowaną poprzez dogłębne badanie dzieł sztuki i ich kontekstów przestrzennych, wybranych ze względu na ich potencjał wyjaśniający. Te różne spotkania przypisują widzowi różne konstytutywne role, wnosząc do gry nie tylko orientację przestrzenną i czasową, ale także repertuar przewidywanych idei i przekonań.
