Ocena:
Before Ever After to powieść skupiona wokół przeplatającej się historii miłosnej Shelley i Maxa, eksplorująca tematy nieśmiertelności, przygody i podróży w czasie. Książka charakteryzuje się dowcipną prozą, intrygującymi elementami historycznymi i wciągającą narracją, która wywołuje szereg emocji u czytelników. Jednak opinie na temat jej wykonania są różne, niektórzy chwalą jej głębię i kreatywność, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej spójności i zamknięcia.
Zalety:⬤ Wciągająca i dobrze napisana historia miłosna z unikalnym założeniem.
⬤ Inteligentna i dowcipna proza, z momentami humoru i emocjonalnej głębi.
⬤ Intrygująca eksploracja historii i rozwój postaci.
⬤ sugestywny styl pisania, który pięknie opisuje otoczenie i postacie.
⬤ Zaskakujące zwroty akcji, które utrzymują czytelnika w napięciu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za chaotyczny i trudny do naśladowania ze względu na długie rozdziały i nadmierne przerwy między scenami.
⬤ Krytyka głównej bohaterki, Shelley, jako jędzowatej lub przesadnie dramatycznej.
⬤ Zakończenie pozostawiło wielu czytelników z niedosytem, sprawiając wrażenie nagłego i niedomkniętego.
⬤ Pewne punkty fabuły, szczególnie dotyczące nieśmiertelności i historii postaci, były postrzegane jako zagmatwane lub nierozwiązane.
(na podstawie 264 opinii czytelników)
"Inteligentnie napisany romans, tajemnica i historyczna przygoda, a wszystko to spowite w przewracający strony, który sprawi, że będziesz zgadywać do samego końca". - Adena Halpern, autorka The Ten Best Days of My Life.
Trzy lata po śmierci swojego męża Maxa, Shelley nie czuje się bardziej przystosowana do bycia wdową niż tego pierwszego strasznego dnia. Do czasu, gdy rozlega się dzwonek do drzwi. Na jej progu stoi młody mężczyzna, który wygląda tak bardzo jak Max - ten sam uśmiech, te same oczy, ten sam wiek, ten sam uroczy guzek na nosie - mógłby być dawno zaginionym krewnym Maxa. Przedstawia się jako Paolo, włoski redaktor amerykańskich książek i pokazuje Shelley kilka zdjęć z dzieciństwa. Paolo mówi jej, że mężczyzna na zdjęciach, brodaty mężczyzna, o którym Paolo mówi, że jest jego dziadkiem, choć nigdy się nie starzeje, to Max. Jej Max. On żyje i ma się dobrze.
Jakkolwiek oburzające wydają się twierdzenia Paolo - jak to możliwe, że jej mąż żyje? A jeśli tak, to dlaczego jej nie odnalazł? --Shelley desperacko chce poznać prawdę. Razem z Paolo wyrusza w podróż dookoła świata, by odnaleźć Maxa - jeśli to naprawdę Max. Po drodze Shelley wspomina europejską wycieczkę, podczas której się poznali. Przeżywając na nowo historie Maxa o krwawych paryskich barykadach, średniowiecznych austriackich kuchniach i zakopanych rzymskich łodziach, Shelley zaczyna układać w całość historię o tym, kim był jej mąż i co te nowe rewelacje oznaczają dla jej "długo i szczęśliwie". W miarę jak ona i Paolo zbliżają się do prawdy, Shelley odkrywa, że nie wszystkie historie kończą się tam, gdzie powinny.