Dla teoretyka muzyki Heinricha Schenkera (1868-1935) "arcydzieło w muzyce" (tytuł jednego z jego czasopism) zajmowało centralne miejsce. W licznych analizach dzieł wielkich kompozytorów (od Bacha do Brahmsa) określił podstawową strukturę muzyki tonalnej zgodnie ze swoimi schematami "Urlinie" i "Ursatz".
W ten sposób Schenker zaprezentował dogłębną "prezentację treści z ciągłym uwzględnieniem wykonania i literatury": "Naturalnie moim pierwszym celem musiało być przedstawienie muzycznej treści utworu. Nie mniej naturalnym celem było określenie, na podstawie nowych wyników analizy, odpowiednio zmienionego sposobu wykonania, przynajmniej na tyle, na ile pozwalały na to słowa.
Po trzecie jednak, wynik analizy musiał zostać zweryfikowany i zabezpieczony przed nieporozumieniami... (podtytuł i przedmowa) Przedruk oryginalnego wydania z 1912 roku.
