Bechamp czy Pasteur? Zaginiony rozdział w historii biologii

Opinie czytelników

Książka krytycznie analizuje spuściznę Ludwika Pasteura i teorię zarodkową chorób, sugerując, że wiele z tego, co jest akceptowane we współczesnej medycynie, może być błędne lub oparte na niewłaściwych przesłankach. Przeciwstawia teorie Pasteura teoriom Antoine'a Béchampa, argumentując za potrzebą ponownej oceny ustalonych doktryn medycznych.

Książka prowokuje do myślenia i rzuca wyzwanie konwencjonalnym narracjom na temat szczepień i chorób. Wielu czytelników uzna ją za pouczającą i zachęcającą do krytycznego myślenia o zdrowiu i praktykach medycznych. Ma znaczenie historyczne i jest zalecana zarówno dla pracowników służby zdrowia, jak i ogółu społeczeństwa. Kilku recenzentów twierdzi, że powinna to być lektura obowiązkowa w edukacji medycznej.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest powolna i powtarzalna, szczególnie w krytyce Pasteura. Techniczne aspekty treści mogą być przytłaczające lub zniechęcające. Istnieją obawy co do wiarygodności autora i zasadności niektórych przedstawionych argumentów, a jeden z recenzentów odrzucił ją jako pozbawioną wiedzy naukowej. Ponadto zgłaszane są problemy z jakością książki, takie jak słaba oprawa.

(na podstawie 68 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bechamp or Pasteur?: A Lost Chapter in the history of biology

Zawartość książki:

Niniejszy tom zawiera nowe wydania dwóch książek, które były dostępne tylko sporadycznie w ciągu dziesięcioleci od ich publikacji. „Pasteur: Plagiarist, Imposter” została pierwotnie opublikowana w 1942 r.

i jest zwięzłym wprowadzeniem zarówno do Louisa Pasteura, jak i Antoine'a Bechampa, a także przyczyn trudnych relacji, które dzielili przez całe życie zawodowe. Podczas gdy praca Pearsona jest cennym wprowadzeniem do często złożonego tematu, to obszerna i dobrze udokumentowana książka Ethel Douglas Hume „Bechamp or Pasteur? A Lost Chapter in the History of Biology”, która stanowi główny materiał dowodowy. Obejmuje ona główne punkty sporne między Bechampem i Pasteurem w sposób wystarczająco dogłębny, aby zaspokoić każdy stopień naukowej lub historycznej kontroli, i zawiera, tam gdzie to możliwe, szczegółowe odniesienia do materiałów źródłowych i dowodów potwierdzających.

Praktycznie żadne twierdzenie w książce pani Hume nie jest nieudokumentowane. Czytelnik szybko zauważy, że ani pana Pearsona, ani pani Hume nie można nazwać fanami Pasteura ani jego „nauki”. Oboje otwarcie deklarują swoje intencje; że chcą przyczynić się do obalenia ogromnego oszustwa medycznego i naukowego.

„Nic nie jest stracone, nic nie jest stworzone... wszystko jest przekształcone. Nic nie jest ofiarą śmierci.

Wszystko jest zdobyczą życia.” -- Antoine Bechamp To jest nowe wydanie tego tytułu. Tekst został gruntownie przeredagowany dla dzisiejszego czytelnika.