Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Basque Legends: Collected, Chiefly, in the Labourd
W A Book of the Basques Rodney Gallop zauważa, że "jeden Anglik, i tylko jeden, żył wystarczająco długo wśród Basków, aby pisać z autorytetem o ich charakterze, zwyczajach i języku: wielebny Wentworth Webster". W oparciu o informacje, które Webster zebrał od służących i innych domowników w zamkniętym świecie XIX-wiecznego baskijskiego etxe (dom, ale o znaczeniu znacznie potężniejszym i bardziej wszechstronnym niż oczekujemy od angielskiego słowa), zwłaszcza od Stephany Hirigaray, którą zatrudnił jako pokojówkę w Kraju Basków.
Jako francuska Baskijka o wiejskich korzeniach, Stephana Hirigaray miała do przekazania swojemu pracodawcy coś więcej niż tylko historie. Miała ona wewnętrzną wiedzę na temat kultury, w której te historie były osadzone. Hirigaray należała do baskijskiej społeczności moralnej, w której baskijskie relacje między panem a sługą były szczególnie równe.
W wiejskiej kulturze baskijskiej służący jedli przy tym samym stole, co ich pracodawcy, którzy uważali ich za członków rodziny. Tak więc relacja pan/sługa między Websterem i Hirigaray prawdopodobnie była pod wpływem tego baskijskiego nacisku na równość.
Baskijskie legendy, opublikowane po raz pierwszy w 1877 roku, składają się z ponad czterdziestu sześciu opowieści (i ich wariacji), w których występują nadprzyrodzone postacie, takie jak Tartaro lub Cyklop, Siedmiogłowy Wąż i baskijskie wróżki znane jako lami ak. Ponadto Webster zebrał historie o czarownicach i czarach, bajki o zwierzętach (takie jak "Acheria, the Fox"), bajki i opowieści religijne.
Zawiera również oryginalny esej na temat języka baskijskiego autorstwa Juliena Vinsona, dogłębną kolekcję poezji baskijskiej oraz nowoczesne wprowadzenie autorstwa Sandry Ott.
