Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Dimitri Brandi to bestia alternatywnej sztuki wielodniowej, wynalazca "akustycznego death metalu", mentor jednego z zespołów o największej tożsamości na brazylijskiej scenie muzyki ciężkiej, trzewiowy powieściopisarz i wrażliwy poeta. "Baseados" zaczyna podżegać swoim prowokacyjnym i niejednoznacznym tytułem, a okładka już ujawnia wiele inspiracji dzieła, wszechświat popu, w przypadku wierszy, które wypełniają książkę, muzykę rockową i metalową, która kiedyś była popem, jak Darth Vader.
Ale praca jest również erudycyjna, tworząc żywe i prowokujące napięcia między Iron Maiden i Cioranem, Cradle of Filth i Machado de Assis, niezbędną i smaczną mieszankę. Tom przynosi nam dziesiątki wierszy, wiele "opartych" na konkretnych rockowych i heavy metalowych zespołach i piosenkach, ale także z innymi inspiracjami, takimi jak Freud, Derrida i Neil Gaiman. Odkryłem, że Dimitri jest takim samym fanem Green Carnation jak ja i byłem poruszony jednym z jego wierszy opartych na The Smiths, zespole, którego nie lubię, pomimo mojego szacunku dla podejścia Morrisseya do życia.
Wróciłem do słuchania piosenki Alan Parson's Project - "Psychobabble" - tylko po to, by ponownie przeczytać przejmujący wiersz, który autor stworzył zainspirowany nim, a dzięki ścieżce dźwiękowej nabrał on nowych kolorów. I z entuzjazmem słuchałem piosenek My Dying Bride i Shary McCallum.
Zanurzając się w uniwersum autora, odkryłam wiele o sobie. Dziękuję Dimitri Brandi de Abreu za poruszenie mnie Cyberpaj poleca (Edgar Franco, prof.
dr hab. sztuki)
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)